Denk je dat er tweeduizend jaar geleden personen zijn geweest die fysieke genezing hebben ervaren in aanwezigheid van Jezus? Zo ja, wat is dan de verklaring voor die ervaring vanuit het perspectief van Een Cursus in Wonderen?
Antwoord: Je kunt dit op geen enkele manier zeker weten, is ook de conclusie van de meeste schriftgeleerden. Het zou echter niet verwonderlijk zijn als er mensen genezen werden in aanwezigheid van Jezus. Het zou zelfs verbazingwekkend zijn als dat niet zo was. Het uitgangspunt hiervoor in de Cursus is dat alle ziekte iets van de denkgeest is, in het bijzonder van de schuld in de denkgeest, en niets te maken heeft met het lichaam (zie bijvoorbeeld H5.I,II). Lichamelijke symptomen zijn eenvoudigweg uitdrukkingen in vorm van de inhoud van de denkgeest. De boodschap die vanuit Jezus' denkgeest naar iedereen zou zijn uitgegaan is dat hun schuld niet gerechtvaardigd is, of in zijn eigen woorden uit de Cursus: “Gods Zoon is schuldeloos en in zijn onschuld ligt zijn verlossing” (H1.3:5). Eenvoudig gezegd, zij die deze boodschap herkenden en aanvaardden, zouden al hun schuldgevoelens hebben losgelaten en bijgevolg zijn genezen. Zij zouden hebben gereageerd op de uitnodiging van zijn onvoorwaardelijke liefde voor hen om alle obstakels los te laten die zij opgeworpen hadden – en dat hij alleen maar de liefde in hun eigen denkgeest die ze ontkend hadden naar hen weerspiegelde. Dit idee brengt Jezus over als hij over Gods leraren spreekt als “symbool van verlossing”, die het “Alternatief” vertegenwoordigen (H5.III.2:4,6). Degenen die in staat waren om voorbij te gaan aan hun angst om zijn liefde te aanvaarden zouden genezen zijn, zoals dat nog steeds het geval is en altijd zal zijn.
In V#126 wordt dit onderwerp ook besproken.
