Ik zou graag opheldering hebben over V#190 . Ik heb altijd de indruk gehad dat de ‘keuze’ aan onze keuzemaker is. Ik verloor onlangs mijn vrouw van 31 jaar en was overweldigd door verdriet en schuldgevoel. Ik gaf het allemaal over aan de Heilige Geest en ik kreeg opeens meer vrede dan ik ooit tevoren in mijn leven gevoeld heb. Ook vroeg ik Jezus om alsjeblieft hulp te sturen, en opeens komen er mensen opdagen om me te helpen. Nu is mijn vraag: is dit wat bedoeld wordt met kiezen vanuit de juist-gerichte denkgeest? Is dat wat ik nu ervaar als vrede en hulp, een manifestatie van een juist-gerichte denkgeest? Of is het slechts het ego dat aan het projecteren is om de pijn een beetje te verzachten om me ervan te weerhouden mezelf volledig af te wijzen?
Antwoord: Hoe graag ons ego de antwoorden op vragen zoals jij hier stelt ook zou willen weten, er is echt niet veel te winnen met pogen te bepalen of specifieke gebeurtenissen in ons leven keuzes vanuit een juist-gerichte denkgeest weerspiegelen of misleidingen van het ego. Als onze ervaring er een is van vrede en bevrijding van schuld en verdriet en pijn, is het het beste die verschuiving simpelweg te accepteren, zonder te proberen te beoordelen of te waarderen wat het betekent. Omdat we allemaal een gespleten denkgeest hebben, is het waarschijnlijk dat onze reacties op willekeurig welke gebeurtenis zullen schommelen tussen juiste en onjuiste gerichtheid van denken. Uiteindelijk is alles een uit de denkgeest geprojecteerd symbool, en zijn waarde hangt alleen af van welke interpretatie we eraan geven. Vanuit een juist-gerichte denkgeest leiden symbolen ons zachtjes en geleidelijk naar ontwaken. Vanuit een onjuist-gerichte denkgeest zullen dezelfde symbolen ons geworteld houden in en vereenzelvigd houden met de droom. Buiten dat is er weinig meer dat we hoeven te weten.
