Ik ben directeur van een firma met 290 verkoopadviseurs. Hoewel velen van hen goed werk leveren, zijn bij anderen de resultaten onvoldoende. Onder de adviseurs die minder succesvol zijn, zijn er die bijvoorbeeld maar een paar uur per dag werken, niet al hun klanten bezoeken, het bedrijfsbeleid niet volgen, veel ziekteverlof nemen en zelfs geld of goederen verduisteren. Die gevallen worden mij dikwijls gerapporteerd en er wordt van mij verwacht dat ik er iets aan doe. Als student van Een cursus in wonderen vraag ik mezelf bij elk geval af wat ik al dan niet moet doen. Kun je mij helpen?
Antwoord: De Cursus geeft ons geen speciale richtlijnen over wat we moeten doen op gedragsniveau. Maar het zegt ons wel wat het enige is dat we in onze denkgeest moeten doen om elk probleem op te lossen: de blokkades wegnemen voor de aanwezigheid van liefde (T.In.1:7). Nogmaals, het is belangrijk om in gedachten te houden dat Jezus ons niet zegt hoe we ons moeten gedragen. Hij leert ons wel hoe we ons denken kunnen veranderen. Wanneer we dat eenmaal hebben gedaan, zullen onze daden automatisch de liefdevolle zachtaardigheid van onze gedachten weerspiegelen.
Jezus spreekt tot ons vanuit het perspectief van een genezen denkgeest, die weet dat ondanks de ogenschijnlijke complexiteit van deze wereld en van ons leven, er in werkelijkheid maar één probleem en één oplossing is. Het probleem is onze keuze voor het ego-denksysteem van zonde, schuld en angst. De oplossing is dan ook je van het ego af te keren en in plaats daarvan te kiezen voor het denksysteem van de Heilige Geest van liefde en vergeving. Met dit in gedachten, moet Jezus ons er eerst bewust van maken dat we meestal naar het ego luisteren en dat, zolang we dat doen, we niet in staat zijn onze vermeende problemen op te lossen. Hij zegt ons dat: “…in jouw staat van denken een oplossing onmogelijk is…. Jij bent in conflict. Dus moet het wel duidelijk zijn dat jij helemaal niets beantwoorden kunt...” (T27.IV.2:2; T27.IV.1:5-6). Dan laat hij ons weten waar de ware hoop op een oplossing ligt: “Daarom moet God jou een middel hebben verschaft om een andere staat van denken te bereiken waarin het antwoord al aanwezig is. Dat is het heilig ogenblik. Hier zouden al je problemen naartoe gebracht en achtergelaten dienen te worden. Hier horen ze thuis, want hier ligt hun antwoord. En waar zijn antwoord ligt, moet een probleem simpel zijn, en makkelijk op te lossen” (T27.IV.2:3-7). Het heilig ogenblik is natuurlijk het moment waarop we de Heilige Geest kiezen als onze innerlijke Leraar – iets wat we willen doen want “Alleen de Heilige Geest kan conflicten oplossen, want alleen de Heilige Geest is conflictvrij. Hij neemt alleen waar wat in jouw denkgeest waar is, en breidt Zich naar buiten toe alleen uit naar wat waar is in andere denkgeesten” (T6.II.11:8-9).
Wat waar is in onze denkgeest en in die van anderen is dat de herinnering van Gods Liefde daar blijft, en dit boezemt ons angst in en tegelijkertijd proberen we wanhopig ons die Liefde te herinneren en uit deze droom te ontwaken die door schuld is teweeggebracht. Door deze tegenstrijdige toestand, leven we ons leven onbewust in oorlog met God. En omdat dit onbewust gebeurt, wordt de dynamiek van deze innerlijke strijd met God naar buiten geprojecteerd op andere mensen en voorwerpen, die dienen als substituut voor de ‘werkelijke’ vijand van het ego. Dit verklaart wat mensen ertoe brengt de vele onbewuste dingen te doen die ze in deze wereld doen, zoals liegen, of verduistering van zaken op het werk – een krachtig autoriteitssymbool en dus een waardige tegenstander van het ego.
Om nu je vraag te beantwoorden: het eerste wat je wilt doen wanneer je geconfronteerd wordt met onethisch gedrag van je adviseurs, is in te zien dat hun daden een afspiegeling zijn van “het waan[denk]systeem van hen die gek geworden zijn van schuld” (T13.In.2:2). En aangezien schuld in de eerste plaats de oorzaak van hun gedrag is, ligt het antwoord in de erkenning dat ze niet schuldig zijn. Op gedragsniveau zijn ze natuurlijk wel schuldig – net als wij allemaal. Maar op het niveau van de denkgeest hebben ze gewoon de vergissing begaan eerst zichzelf als schuldig te zien en daarna overeenkomstig die onjuiste waarneming te handelen. Jouw taak bestaat er dus in de Heilige Geest om hulp te vragen om voorbij de schuld in je eigen denkgeest te kijken, zodat je zonder oordeel naar hen kunt kijken en zult weten welke maatregelen het meest behulpzaam zijn.
De moeilijkheid daarbij is er zeker van te zijn dat je de Heilige Geest oprecht om hulp vraagt en niet zelf van te voren al oordeelt over wat een liefdevolle of ‘spirituele’ persoon zou doen. Als directeur, die betaald wordt om de kwaliteit en integriteit van je firma te garanderen, is het waarschijnlijk dat je precies die maatregelen zult nemen die nodig zijn en verwacht worden van iemand in jouw positie. Het verschil is de houding waarmee je die neemt. In plaats van maatregelen te nemen vanuit je kwaadheid of een verlangen om te straffen, neem je ze om je adviseurs te helpen ophouden zichzelf en anderen te kwetsen.
