Een cursus in wonderen zegt dat medicatie voor het lichaam een soort ‘tovermiddel’ is. Kun je uitleggen wat dit betekent? Zei God niet dat Hij ons alles gegeven heeft wat we nodig hebben, inclusief de kruiden om medicijnen te maken?
Antwoord: De Bijbel en onze westerse religies zijn gebaseerd op het uitgangspunt dat God de wereld met alles erin geschapen heeft. Een cursus in wonderen gaat daar niet van uit. Volgens De Cursus is de wereld “onjuiste waarneming” (WdII.3.1:1), werd zij “gemaakt als een aanval op God” (WdII.3.2:1), en was “bedoeld als een plaats waar God niet binnen kon gaan en waar Zijn Zoon van Hem gescheiden kon zijn” (WdII.3.2:4). Niets in deze stoffelijke wereld kan van God komen omdat Hij volmaakte eenheid is, terwijl dit een wereld van afscheiding en veelheid is. Dus God is duidelijk niet in deze wereld, en heeft er zelfs geen weet van. Deze hele wereld, onze individuele identiteit, ons lichaam, en al onze problemen, bestaan alleen in onze denkgeest. We hebben dit allemaal verzonnen, juist om de Liefde van God van ons weg te houden. Om dezelfde reden verzonnen we alles wat ons lijkt te helpen of ons plezier lijkt te doen.
Telkens wanneer iets buiten onszelf ons lijkt te helpen, dan zeggen we in zekere zin tegen God dat we Zijn Liefde niet nodig hebben, omdat we iets beters hebben gevonden. Dit noemt De Cursus magie. Het is de poging om problemen extern op te lossen, door iets te veranderen in de stoffelijke wereld. Dit soort magie beoefenen we vrijwel de hele tijd. Wanneer we van streek zijn door woorden of daden van andere mensen, willen we hen veranderen. Wanneer we ons lichamelijk niet lekker voelen, behandelen we het lichaam. De moeilijkheid met deze aanpak is dat het ons nooit naar een blijvende staat van vrede kan leiden. Als we erin slagen iemand anders te veranderen, is er altijd weer een andere persoon die ons van streek maakt. Als we een pil tegen de hoofdpijn nemen, speelt vroeg of laat een ander deel van ons lichaam op.
Jezus gaf ons zijn Cursus om ons te helpen beseffen dat onze pogingen met magie geen blijvende en bevredigende resultaten opleveren, omdat ze ons enige werkelijke probleem niet aanpakken. Dat probleem is het geloof dat we ons van God hebben afgescheiden en Zijn Liefde vernietigd hebben, waardoor we ons schuldig voelen. De Cursus laat ons weten dat deze zelfbeschuldiging onjuist is, en zet ons aan om het opnieuw ontwaken in de vrede van God tot ons enige doel te maken. De methode die hij ons hiervoor geeft is veranderen van innerlijke leraar. Dit is volgens De Cursus de definitie van een wonder: de omslag van de waarneming van het egodenksysteem van zonde, schuld en angst, naar het denksysteem van vergeving van de Heilige Geest. Wanneer we bereid zijn telkens weer om deze omslag te vragen, worden we door een mild proces van ontwaken geleid, waarin we uiteindelijk beseffen dat al onze problemen verzonnen zijn, en deze geen macht hebben om onze vrede of geluk weg te nemen.
Onze keuze in iedere ogenschijnlijk problematische situatie is erg eenvoudig. We kunnen met magie proberen het uiterlijke beeld van ons leven te veranderen. Of we kunnen het wonder kiezen, en hulp vragen om de innerlijke conditie (onze denkwijze), die ertoe leidde het beeld als een probleem te zien, te veranderen. De passage waar je vraag naar verwijst stelt: “Magie is het onnadenkende, ofwel miscreërende gebruik van de denkgeest. Lichamelijke medicaties zijn een soort ‘tovermiddelen’, maar als je bang bent je denkgeest voor genezing aan te wenden, moet je dat ook niet proberen” (T2.V.2:1-2). Met andere woorden: omdat we nog steeds bang zijn voor Gods Liefde en de macht van onze eigen denkgeest, zijn er tijden dat de keuze voor magie het beste is wat we kunnen doen. Jezus wil dat we weten dat dat oké is. Hoewel het ons niet zal geven wat we werkelijk willen, is het gebruik van magie niet slecht, duivels of zondig.
Dus als je een lichamelijk probleem hebt en denkt dat medicatie je zal helpen, moet je het gewoon nemen en je niet schuldig voelen. De medicatie zal je niet dichter bij de vrede van God brengen. Maar we kunnen dichter bij die vrede komen als we onze medicijnen innemen met een zachte glimlach die zegt: “ik ben nu bang en daar is niets mis mee”.
