Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we geen deel worden van de negatieve gedachten van andere mensen? Soms ontmoet ik bijvoorbeeld iemand en dan word ik overspoeld door nervositeit en ben ik niet in staat om normaal te spreken. Ik weet zeker dat sommige mensen met hun denkgeest negativiteit bewerkstelligen, terwijl ik juist positieve effecten wil bereiken. Ik neem hen dat niet kwalijk, hoewel ik mijn best doe hen te laten zien dat ik niet met opzet zo negatief ben. Hopelijk voelen zij zich dan minder schuldig.
Antwoord: De schuld in onze denkgeest geeft ons altijd een gevoel van mogelijk onheil; dus bepaalde situaties brengen een reactie teweeg zoals jij beschrijft. Als de schuld in je denkgeest genezen was, dan kon de negativiteit van die andere persoon, hoe krachtig ook, nooit enig effect op jou hebben. Jouw innerlijke vrede – die door schuld wordt verborgen – zou op geen enkele manier worden verstoord. Door mee te gaan met het egodenksysteem van zonde, schuld en angst, maken we onszelf kwetsbaar. We verliezen de verbinding met de denkgeest en dat is het doel van het ego. Dan denken we dat we overgeleverd zijn aan de genade van mensen en krachten buiten onze macht. En we vergeten totaal – en wel opzettelijk – dat onze eigen beslissing ons naar dat zelfconcept leidt.
Een nuttige bespreking van deze vergissing vind je in het Tekstboek van Een cursus in wonderen, in de paragraaf getiteld: “De verantwoordelijkheid voor het zien” (T21.II). Jezus helpt ons daar beseffen dat wij verantwoordelijk zijn voor hoe we uiterlijke gebeurtenissen en situaties interpreteren, wat betekent dat we onszelf niet als slachtoffer hoeven zien. Wij veroorzaken geen slecht gedrag van anderen, noch veroorzaken wij rampen; maar we zijn wel verantwoordelijk voor de manier waarop we op deze uiterlijke zaken reageren. Daarom focussen de eerste werkboeklessen zo sterk op het leren herkennen dat binnen en buiten hetzelfde zijn.
Onze reactie komt altijd voort uit een voorafgaande beslissing in onze denkgeest om het denksysteem van schuld of het denksysteem van schuldeloosheid hoog te houden. Jezus vraagt dat wij ons door hem laten helpen naar onze schuld te kijken, en het dan los te laten. Wat andere mensen denken en doen heeft dan geen effect meer op de staat van onze denkgeest. In les 70, “Mijn verlossing komt van mij”, vat Jezus dit samen: “De ogenschijnlijke prijs voor het accepteren van het idee van vandaag is deze: het betekent dat niets buiten jou je kan verlossen, niets buiten jou je vrede kan geven. Maar het betekent ook: niets buiten jou kan je kwetsen, je vrede verstoren, of jou op enige manier van streek maken” (WdI.70.2:1-2).