Ik heb bij de laatste verkiezingen Kerry ondersteund. Religieus rechts leek veel invloed te hebben op de herverkiezing van president Bush. Velen blijken bang te zijn dat we onze oude waarden, zoals het huwelijk, de kerk en God verliezen. Zelfs in de droom waarin we leven zijn er gevolgen verbonden aan het geloof dat je de absolute waarheid bezit en alle anderen het mis hebben. Denk jij dat dit het laatste traject is waarin het fundamentele Christendom in de V.S. eindelijk conclusies gaat trekken uit rampzalige gevolgen, en gedwongen wordt dieper naar binnen te kijken om de waarheid te zien, en zo de leugens van het ego zal herkennen, zoals wij allemaal?
Antwoord: Het is bijna een gemeenplaats dat het makkelijker is het ego in anderen te zien dan in onszelf. En wat daar maar al te vaak op volgt is een gevoel van superioriteit. Want het lijkt te impliceren dat wij meer begrijpen omdat we de dwaze ego’s van anderen herkennen. Maar al wat dit doet is inspelen op het egoplan in onze denkgeest om de afscheiding buiten in de wereld levend en werkelijk te houden. Want het is het doel van het ego om het ego van anderen duidelijk te zien, zodat we vergeten naar dat van onszelf te kijken. Misschien minimaliseren we het of ontkennen we de greep van het ego op onze eigen denkgeest.
Nu betekent dit niet dat we de feiten, zoals jij ze weergeeft, ontkennen in termen van de wereld. Maar jouw vraag impliceert wellicht de hoop dat anderen de waarschijnlijke gevolgen van de schijnbaar desastreuze keuzes die we collectief in dit land maken uiteindelijk zullen gebruiken als een roep om te ontwaken. Misschien gebeurt dat, maar dat is nooit mijn belang in het huidige moment, als ik in verbinding sta met de enige Leider die mijn stem waard is. Want de keuzes van de wereld, ongeacht hoe verschillend ze lijken, betekenen alleen dat ik me schaar aan de zijde van het ego als ik geloof dat ze echt verschil maken. Want er is geen hoop in de wereld. Als je denkt dat de uitslag van een politieke verkiezing werkelijk verschil maakt, betekent dit dat je bent vergeten waar de enige echte keuze plaats vindt: in de denkgeest.
De polarisatie of splitsing tussen kiezers in de Verenigde Staten, zo vaak in de media beschreven, waar jij met je vraag op zinspeelt is uitsluitend een projectie naar buiten van de splitsing in onze eigen denkgeest. Er hoeft niets gedaan te worden aan de schijnbaar onoverbrugbare kloof tussen kiezers wat betreft hun waarden en overtuigingen over wat belangrijk is in de wereld. Maar als student van Een cursus in wonderen dienen we te inventariseren welke waarden wij erop na willen blijven houden (T24.in.2). En bij elke waarde moeten we ons afvragen of die ons geloof in verschillen en afscheiding versterkt als we anderen op een of andere manier veroordelen omdat zij deze waarde niet delen.
Dus als er één les is die we van de recente verkiezingen kunnen leren, dan is het dat we het voor ons geestesoog kunnen houden als spiegel van de staat van onze eigen denkgeest. Want iedere reactie op iets buiten ons wijst in feite naar een gebied van verborgen schuld in onze eigen denkgeest. We kunnen onze aandacht het beste richten op deze interne plekken van schijnbare duisternis, en daar het licht van vergeving dat we delen met de Heilige Geest op laten schijnen. Daardoor herkennen we dat we werkelijk hetzelfde zijn als al onze broeders en zusters, ongeacht de waarden die we al dan niet delen.
