Zou je jouw mening willen geven over de recente tsunami in Zuidoost Azië? Hoe dien ik daar als Cursusstudent naar te kijken?
Antwoord: Het korte antwoord is: met de Heilige Geest. Maar laten we onderzoeken wat dat betekent. Een cursus in wonderen leert ons dat we voor alles wat we meemaken zelf het draaiboek hebben geschreven. Als het leven onze droom is en wij de dromer zijn, dan is het onze denkgeest die kiest waarover we dromen. Gebeurtenissen zoals een tsunami hebben we gezamenlijk gekozen. Om te begrijpen waarom iets gebeurt, of waar het vandaan komt, hoeven we niet verder te zoeken. Het is niet de droomfiguur, of het individuele zelf waarmee we ons identificeren, dat de keuze maakt. We hoeven ons dus niet persoonlijk verantwoordelijk te voelen. Door dat wel te doen dienen we in feite alleen het egodoel: het vergroten van onze schuld. Wat we wel moeten doen is onze reactie op een gebeurtenis zoals deze gebruiken als hulpmiddel om te ontwaken en terug te keren naar het deel van onze denkgeest dat een andere keus kan maken.
Denk eraan dat het enige doel van de Cursus is ons eraan te herinneren dat we van leraar en denksysteem kunnen veranderen. We kunnen onze focus verleggen van het ego (dat ons vertelt dat de wereld echt is en wij haar slachtoffer zijn) naar de Stem van de Heilige Geest (die ons vertelt dat dit allemaal verzonnen is en we nog steeds veilig thuis zijn in Gods Liefde). Wanneer we eenmaal beseffen dat dit waar is, kunnen we, net als Jezus in de Cursus, zeggen: “Wonderen kennen geen rangorde naar moeilijkheid. Het ene is niet ‘moeilijker’ of ‘groter’ dan het andere” (T1.I.1:1-2).
Jezus kan zoiets zeggen omdat hij van buiten ruimte en tijd komt, van buiten de droom waarin alle gebeurtenissen van de wereld lijken plaats te vinden. Vanuit zijn perspectief is een tsunami, een oorlog, of een holocaust niet belangrijker of ernstiger dan een gevecht op een schoolplein, een onvriendelijke gedachte, of een zere teen. Voor hem zijn ze allemaal gelijk.
Voor ons, die denken een lichaam te zijn, is het natuurlijk dwaas om net te doen alsof we zijn perspectief delen. Maar wat we wel kunnen doen is ons realiseren dat de denkgeest op precies dezelfde manier met elk van deze situaties omgaat. Met andere woorden: het gaat om het bereiken van het punt waarop we het wonder kunnen ervaren: de omslag van de zienswijze van het ego naar die van de Heilige Geest.
Als Cursusstudent dienen we, in elke situatie waarmee we worden geconfronteerd, Jezus of de Heilige Geest te vragen ons te helpen eerlijk naar al onze gedachten en gevoelens te kijken. Dat betekent onze reacties observeren in het niet-oordelende licht van mededogen, dat onze onderliggende schuld en angst herkent. De wereld is een blanco scherm waarop we alles projecteren wat we niet in onszelf willen zien. Kijken naar onze reacties op de gebeurtenissen in ons leven en in de wereld is daarom de enige manier om onze projecties terug te nemen en uiteindelijk in te zien dat ze alleen maar sluiers zijn die Gods Liefde in de denkgeest verduisteren.
Vanuit dat perspectief gezien biedt een dramatische gebeurtenis als de recente tsunami ons een uitstekende gelegenheid om te oefenen. Vrijwel iedereen reageert heftig op een gebeurtenis die meer dan 150.000 mensenlevens eist. Over het algemeen bevestigen deze reacties het geloof dat we slachtoffers zijn. Ook als Cursusstudent, vragen we ons misschien af of deze catastrofale gebeurtenis een straf is van God. Misschien maakt het ons bang eraan herinnerd te worden dat we in een onvoorspelbare wereld leven, waarin onze lichamen of de lichamen van onze dierbaren elk moment vernietigd kunnen worden. We kunnen ons schuldig voelen omdat anderen lijden en sterven, terwijl wij zelf fysiek buiten schot blijven. Of misschien worden we kwaad bij de gedachte dat er, voor of na de gebeurtenis, meer gedaan had moeten worden om de slachtoffers te helpen.
Maar wanneer we de Hand van de Heilige Geest nemen en echt kijken, zullen we uiteindelijk zien dat deze gebeurtenis, hoe tragisch ze ook was op het niveau van de vorm, alleen maar een variatie is op hoe we ons over alles voelen: de zoveelste bevestiging dat we een lichaam zijn en slachtoffer van uiterlijke gebeurtenissen. De Stem van de Heilige Geest leert ons dat het tegendeel waar is; dat uiterlijke omstandigheden ons niet kunnen kwetsen omdat niets de vrede van God van ons weg kan nemen, wat er ook gebeurt in onze persoonlijke of collectieve wereld. Wanneer we die les eenmaal hebben geleerd, zullen onze gedachten, woorden en daden automatisch de liefde weerspiegelen die ze inspireert. Dan zullen we in iedere situatie weten hoe we liefdevol op onze broeders kunnen reageren, of ze nu aan ons verschijnen als slachtoffers of als criminelen, en of ze nu aan de andere kant van de wereld te kampen hebben met een tsunami, of recht voor ons staan.
