Aan het einde van het Tekstboek zegt Jezus dat we allemaal “onzeker, eenzaam, en in constante angst” door de wereld dwalen (T31.VIII.7:1). Ik weet dat het misschien een beetje dwaas klinkt, maar dat kan ik soms gewoon niet geloven. Ik kijk naar iemand zoals Donald Trump: rijk, zeker, ogenschijnlijk gelukkig, en het lijkt er niet op dat hij zich voelt zoals Jezus dat beschrijft. Ik weet nu goed genoeg dat deze vraag waarschijnlijk een weerspiegeling is van mijn angst dat Een cursus in wonderen offers van me vraagt, maar sommige mensen lijken zo gelukkig zonder de Cursus.
Antwoord: Het is belangrijk in gedachten te houden dat Jezus zich in de Cursus tot onze denkgeest richt, en in het bijzonder dat deel van onze denkgeest (het juiste denken), dat zich de waarheid herinnert omtrent wie we werkelijk zijn. Maar omdat we ons van onze denkgeest gedissocieerd hebben en ons met het ego, en dus met het lichaam, vereenzelvigd hebben, horen we zijn woorden alsof ze op het lichaam van toepassing zijn. Hij spreekt niet tot ons lichaam. Het is onze denkgeest die zich met het ego/het lichaam vereenzelvigt en die “onzeker, eenzaam, en in constante angst” door de wereld dwaalt. Hoewel dat misschien niet zo duidelijk zal zijn, zijn eenzaamheid, onzekerheid en angst, die ten grondslag liggen aan het bestaan van iedereen in de wereld, de motiverende factor voor alles waarnaar we streven: geld, macht, vrienden en familie. Door te geloven dat we afgescheiden zijn van onze Bron, voelen we ons geruïneerd en daardoor gedwongen om onze fysieke, psychologische en emotionele opslagplaatsen tot de rand te vullen met rijkdom, gezondheid en ‘geluk’. Het ego is vindingrijk in het verzinnen van zijn interpretatie van ‘geluk’, ‘succes’, ‘prestaties’ en zelfs ‘liefde’, die gebaseerd is op het intense gevoel van verlies dat onvermijdelijk gepaard gaat met de keuze voor de afscheiding. De wereld biedt de illusie van geluk, en dat lijkt – op zijn voorwaarden – voor sommige mensen te ‘werken’. Ze lijken ‘alles te hebben’. Het is mogelijk de bevrediging te ervaren dat we krijgen wat we willen, of wat we denken te willen, en dit noemt de wereld geluk. Zoals blijkt, zal dit echter nooit genoeg zijn, zelfs niet het ‘volmaakte leven’ hier in de wereld, en dus zoeken we naar meer. Het lijdt geen twijfel dat Donald Trump, en zoveel andere rijke en succesvolle mensen zullen toegeven dat ze meer rijkdom en macht hadden kunnen hebben: ‘Je kunt nooit te rijk of te slank zijn.’
Jezus zegt in de Cursus dat door onze keuze ons met het lichaam te vereenzelvigen en alles te zoeken wat de wereld te bieden heeft, we onszelf tekort hebben gedaan: “Je met het ego vereenzelvigen is jezelf aanvallen en verarmen. Dat is de reden waarom ieder die zich met het ego vereenzelvigt zich misdeeld voelt. Wat hij dan ervaart is woede of depressiviteit, want wat hij gedaan heeft was Zelf-liefde ruilen voor zelfhaat, waardoor hij bang werd voor zichzelf. Dit beseft hij niet. Zelfs al is hij zich ten volle van de angst bewust, dan nog ziet hij niet dat zijn eigen vereenzelviging met zijn ego de bron daarvan is, en hij probeert die steeds te hanteren door een of ander krankzinnig soort ‘schikking’ met de wereld te treffen” (T12.III.6:1-5, onze cursivering). De krankzinnige schikkingen zijn alle dingen die we doen om te vermijden dat we zelfhaat voelen; hierdoor zijn we gedwongen buiten onszelf te zoeken naar welbehagen en vervulling. Elke waarde die de wereld eropna houdt, heeft zijn bron in het alles doordringende gevoel van leegheid dat het gevolg is van de keuze voor het ego in plaats van God. Er is echter niets dat die leegte ooit kan vullen. Jezus zegt tegen de Donald Trump in ons allen dat de wereld / het ego een slechte investering is: “Het ego probeert jou te leren hoe je de hele wereld kunt winnen en je eigen ziel verliezen. De Heilige Geest leert je dat jij je ziel niet kunt verliezen en dat er geen winst is in de wereld, want uit zichzelf brengt ze niets op. Investeren zonder opbrengst betekent zonder meer jezelf verarmen, terwijl de vaste lasten hoog zijn. Niet alleen levert de investering niets op, maar de kosten voor jou zijn enorm. Want deze investering kost je de werkelijkheid van de wereld door de jouwe te ontkennen, en ze geeft jou daarvoor niets in ruil (T12.VI.1:1-5).
Een nadere blik op de genoegens en het ‘geluk’ die de wereld biedt, onthult dat ze gauw uitgeput zijn en niet blijvend zijn. Elk genoegen wordt overschaduwd door de wetenschap dat er een einde aan zal komen, om nog maar te zwijgen van het feit dat het niets meer dan een illusie is. “Illusies zullen niet voortduren. Hun dood is zeker en alleen die staat in hun wereld vast. Op grond hiervan is het de wereld van het ego” (VvT2.1:1-3). We kunnen het knagende gevoel niet afdoende uitschakelen dat alles wat we zoeken en bereiken een einde kent, met inbegrip van dit ‘leven’ in een lichaam, en dus worden we gevangen gezet door het meedogenloze najagen van plezier, welbehagen en betekenis in de wereld. Dit breidt zich dikwijls uit tot een zoektocht naar een betekenisvolle godsdienstige ervaring en vervulling in een poging onze angst te stillen dat we ons in feite vergist hebben in wie we zijn en in alles waarvan we geloven dat het waar is en betekenis heeft. Zoals de allereerste les van het Werkboek ons zegt: “Niets wat ik zie betekent iets” (WdI.1). Hoe kan iets dat geen betekenis heeft, ons dan geluk, welbehagen, of vrede brengen? Het heeft niet alleen geen betekenis, al wat de wereld biedt, is daadwerkelijk een verdediging tegen het inzicht van wat wel betekenis heeft, aangezien het de plaats is die door het ego is gemaakt, “waar God niet binnen kon gaan en waar Zijn Zoon van Hem gescheiden kon zijn” (WdII.3.2:4).
We hoeven ons er geen zorgen over te maken dat we iets moeten opofferen of van iets beroofd zullen worden dat we nodig denken te hebben, zolang we denken dat we dat nodig hebben. “Alleen de Heilige Geest weet wat jij nodig hebt. Want Hij zal jou alles geven wat de weg naar het licht niet verspert. En wat anders zou je nodig hebben? In de tijd geeft Hij je alle dingen die je hebben moet, en zal die vernieuwen zolang jij ze nodig hebt. Hij zal jou niets ontnemen zolang je het maar enigszins nodig hebt. En toch weet Hij dat alles wat je nodig hebt tijdelijk is, en slechts zal voortduren tot je van al je behoeften afstapt en beseft dat ze allemaal zijn vervuld” (T13.VII.12:1-6). Laten we zorgen dat we door niets anders worden misleid.
