Ik voel mij aangetrokken tot het pendelen op Bachbloesemtherapieën, die naar men zegt energetisch werken, en die hebben geholpen bij vrienden, mezelf, mijn zoon en mijn kat. Onlangs heb ik ervaren dat de remedies die ik een ander aanbood, ook bij mij uitstekend werkten. Toen ik dit eenmaal besefte, kwam het me voor dat geen enkele van die specifieke remedies voor ons beiden nog nodig waren. Ik voelde een golf van dankbaarheid, omdat ik, als ik voor anderen pendelde, ook zelf op energetisch vlak baat had bij de remedies. Ik heb het gevoel dat ik een glimp heb opgevangen van het verschil tussen de genezen en de ongenezen genezer, wat nu heel zinnig is. Ik kan niemand anders genezen dan mezelf.
Als ik nog verder pendel om remedies te vinden, denk ik dat het zal zijn omdat iemand anders als mijn genezer is opgetreden, in plaats van dat ik mijn op het ego gebaseerde diensten aan anderen aanbied. Dat wil zeggen dat ik dan met dankbaarheid ook voor mezelf de boodschap kan ontvangen over welke remedie ook die ik voor hen heb doorgekregen. Dit verklaart misschien waarom twee verschillende mensen die op remedies pendelen voor een derde persoon verschillende remedies kunnen vinden? Pendelen wordt daardoor niet onnauwkeurig – het is hier net als alles (en iedereen!) eenvoudig een boodschapper voor en van liefde. In één woord: we zijn elkaars genezers, en die wetenschap helpt het ons om te lachen met het ego-beeld dat we van onszelf hebben, en helpt ons ons te herinneren dat er geen bedreiging is. Kunt u hier commentaar op geven?
Antwoord: Het lijkt erop dat je in de specifieke context van de Bachbloesemtherapieën echt een behulpzame ervaring hebt gehad met betrekking tot genezing. Om de aard van je ervaring verder duidelijker te maken, kan het nuttig zijn je te herinneren dat alles (en iedereen) eigenlijk een symbool in onze denkgeest is. En hun betekenis – als boodschapper van de liefde of boodschapper van de schuld en de angst (T19.IV.A.i) – hangt niet af van iets dat op hen betrekking heeft, maar van wie we als leraar hebben gekozen om mee naar hen te kijken.
De genezing waar Een cursus in wonderen over spreekt, gebeurt wanneer we inzien dat onze belangen dezelfde zijn als die van onze broeder of zuster – we zoeken allemaal een uitweg uit ons pijnlijke, angstige, schuldbeladen denksysteem dat we allemaal in ons leven aanhangen en van waaruit we handelen. Als we dit inzien, zullen we genezing ervaring in die specifieke vorm die voor ons een speciale betekenis heeft – bijvoorbeeld Bachbloesemtherapie, zoals in de situatie die jij beschrijft. Maar nogmaals, de specifieke vorm is niets anders dan een symbool van de onderliggende inhoud in de denkgeest. Als jij je met je ego vereenzelvigd zou hebben, zou je, zoals je zelf opmerkt, van jezelf vinden dat je een speciale gave had met betrekking tot de Bachbloesems die je aan anderen geeft, die afgescheiden en verschillend van jou zijn en hun eigen speciale behoeften hebben, die van die van jou verschillen – en dan zou je handelen als de ongenezen genezer (T7.V.7:1-4, L3.III). En dus kan dezelfde vorm of hetzelfde symbool gebruikt worden als een instrument ter afscheiding of een instrument ter genezing, alnaargelang de leraar die we kiezen. En wanneer we dat inzien, wordt het duidelijk, zoals je opmerkt, dat de specifieke vorm of remedie ondergeschikt wordt, of van geen belang meer is voor de werkelijke genezing in de denkgeest.
