Een cursus in wonderen zegt dat we op een ander projecteren wat we zelf niet willen hebben. Ik heb een vriend die erg intelligent is met een IQ van 240. Dit is duidelijk een kwaliteit die iedereen zou willen en niet iets om naar buiten te projecteren. Hetzelfde geldt voor rijkdom. Iedereen wil het, maar slechts enkelen zijn werkelijk rijk.
Antwoord: Wanneer de Cursus zegt dat we projecteren wat we zelf niet willen, verwijst dat naar de schuld in de denkgeest. Met het projecteren heeft het ego een geheim doel. Het zegt dat projecteren de manier is om van de schuld af te komen. In werkelijkheid is het de manier om de schuld te behouden (T7.VIII.1-3; T13.II.1,2). Maar er zit nog een kant aan het spel van schuld, verborgen voor ons bewustzijn. Dat is dat we slachtoffer willen zijn, zodat het heel duidelijk is dat de schuld buiten ons is. Om deze wens in vervulling te doen gaan, heeft het ego een wereld verzonnen waarin we allemaal van elkaar verschillen. Bijvoorbeeld wat betreft intelligentie, rijkdom, schoonheid en gezondheid.
Als we allemaal hetzelfde waren op het niveau van vorm, dan konden er geen slachtoffers zijn. En dus komt het tegemoet aan het doel van het ego dat sommigen van ons slimmer of rijker zijn dan anderen. Mensen die minder hebben kunnen zich daardoor op de een of andere manier oneerlijk bedeeld voelen door God, hun ouders of het lot. En mensen die meer hebben kunnen juist weer de last voelen van hun grotere ‘gaven’. Zo werkt het spel-der-verschillen. Niemand wordt er gelukkig van en iedereen voelt zich op de een of andere manier tekort gedaan of slachtoffer.
De Cursus leert ons naar de verborgen intentie van het ego te kijken, zodat we een andere keuze kunnen maken. Want het is alleen onze beslissing die macht geeft aan het ego (T7.VIII.5). En wanneer we werkelijk begrijpen dat we alles opgeven en er niets voor terugkrijgen, zullen we een andere keuze maken.
