Is het juist dat de Heilige Geest van Een cursus in wonderen en de getuige/waarnemer van de Oosterse leringen, op dezelfde manier gedefinieerd worden?
Antwoord: Het is nauwkeuriger om te zeggen dat wanneer de keuzemaker in de denkgeest op één lijn staat met de Heilige Geest en dan het ego zonder oordeel waarneemt, het overeenkomt met de getuige in de Oosterse leringen. De Cursus spreekt over de Heilige Geest alsof Hij een onderscheiden entiteit is die bepaalde functies vervult, zoals Gids, Trooster, Interpreet, Leraar en de Stem namens God. Maar naarmate we met de Cursus vorderen, beginnen we in te zien dat dit alleen maar behulpzame symbolen of metaforen zijn voor een denkgeest die nog altijd in dualiteit gelooft, en daarom blijft geloven dat Hulp van een Bron buiten zichzelf nodig is (voor een verdere bespreking van het symbolische of metaforische taalgebruik in de Cursus, zie vragen V#072 en V#156 ). De Heilige Geest speelt geen actieve rol in de denkgeest, maar is eenvoudig een Gedachte of Tegenwoordigheid die in herinnering brengt. Hij herinnert ons aan de andere weg: het vredige, conflictvrije alternatief voor het ego (T5.II.7:1-7). En die herinnering maakt het ons mogelijk zonder schuld of angst of veroordeling naar ons ego te kijken.
