Ik ben nu 8 jaar getrouwd en in deze periode is mijn vrouw af en toe aan de drank geweest en nam ze ’s avonds soms pillen. Ik denk dat ze aan alcohol verslaafd is. We hebben pas een dochtertje gekregen. Ik denk erover om weg te gaan zodat mijn kind niet onder dit gedrag hoeft te lijden. Ik zou zelf al weg zijn als onze pasgeboren baby er niet was geweest. We gaan naar een gezinstherapeut, maar we lijken steeds weer dezelfde problemen op te rakelen. Sinds ik Een cursus in wonderen lees, ben ik niet meer zeker van wat ik het beste zou doen. Ik weet niet wanneer de Heilige Geest tot me spreekt of wat het meest liefdevol is om te doen. Kunt u me hierbij helpen?
Antwoord: We krijgen in ons leven veel dilemma’s gepresenteerd waarbij het nemen van de juiste beslissing van doorslaggevend belang lijkt te zijn, om geen vergissingen te begaan die ernstige gevolgen kunnen hebben, en die pijn en lijden voor onszelf en anderen tot een minimum beperkt. En vanuit het gezichtspunt van de wereld lijkt deze bezorgdheid om het juiste alternatief te kiezen uiterst logisch. Maar de Cursus zet de ‘logica’ van de wereld op zijn kop en nodigt ons uit onze problemen op een heel andere manier aan te pakken (T27.VII.1-2).
De uiterlijke relatie en de conflicten ermee zijn niet het probleem. Het probleem is dat we voor onszelf hebben bepaald wat de parameters van het conflict en de mogelijke oplossingen zijn waarvoor de leiding zoeken. En omdat wij ons in deze situatie op de uiterlijke relatie richten, sluiten we onszelf tenslotte uit van de enige betekenisvolle oplossing (WdI.79). Ik kan alleen een conflict met anderen ervaren, wanneer ik me met mijn ego vereenzelvigd heb, en die vereenzelviging is het probleem waarbij ik hulp nodig heb. Met andere woorden, de Heilige Geest heeft alleen tot doel me te helpen het niet-vergeven in mijn eigen denkgeest dat op de uiterlijke situatie geprojecteerd wordt, te helen. Wanneer ik die hulp eenmaal aanvaard heb, wat niets te maken heeft met die andere persoon of personen, dan zal ik gewoon weten hoe ik op de meest liefdevolle en vredevolle manier moet handelen om de uiterlijke omstandigheden aan te pakken. Maar zolang ik mijn aandacht blijf richten op de relatie met anderen en niet bereid ben naar mijn innerlijk conflict te kijken, bevestig ik mijn onwil om open te staan voor de werkelijke oplossing.
Wat betekent dit praktisch gezien voor de speciale relatie met je vrouw, die jij beschrijft? Je zou kunnen beginnen met te kijken naar alle oordelen waar je misschien aan vasthoudt met betrekking tot je vrouw; de manier waarop je haar op de een of andere manier verantwoordelijk houdt voor het feit dat jij je ongelukkig voelt, hoeveel je investeert in je verlangen dat ze anders is dan ze is voor je haar kunt accepteren. Dit is een innerlijke inventaris van jouw gedachten en gevoelens die niets te maken heeft met de beslissing uiteen te gaan of bij elkaar te blijven. Het doel is eenvoudig de oordelen te erkennen die je op haar projecteert en jezelf dan de vraag te stellen of je jezelf van diezelfde dingen wilt beschuldigen (WdI.134.9). Niet dat de specifieke handelingen noodzakelijkerwijs dezelfde zullen zijn, maar wel de onderliggende betekenis of inhoud. Beschuldig je haar ervan onverantwoordelijk, onbeschikbaar, onwillig te zijn, dat ze alleen maar aan zichzelf denkt, enz., en kan dat ook wel eens over jou worden gezegd? De waarheid is dat we nooit in onvrede kunnen zijn over de handelingen of het gebrek eraan van iemand anders, als we die dingen niet eerst over onszelf geloven. En daar is genezing werkelijk nodig: in contact te komen met de schuld in onze eigen denkgeest en die dan los te laten, zodat we die niet op iemand anders hoeven te projecteren.
Maar dit is niet bedoeld om de tekortkomingen van je vrouw te ontkennen, of er een verontschuldiging of rechtvaardiging voor te vinden. Maar je wilt jezelf van je zelfveroordeling bevrijden, zodat je haar eveneens van elke veroordeling kunt bevrijden. Door middel van dit vergevingsproces kun je uiteindelijk de angst zien die onder de verdedigingen van je vrouw schuilgaat en de roep om liefde in jullie beiden (T12.I.3-7). Vanaf deze staat van aanvaarding en vrede, herken je de meest liefdevolle stap voor jullie allemaal. En of jij en je vrouw nu uiteen gaan of bij elkaar blijven, je zult in staat zijn zonder schuldgevoelens of aanval te handelen.
Het zou kunnen helpen de eerdere V#011 , VV#043 , and V#077 , over het horen van de Stem van de Heilige Geest, nog eens over te lezen.
