Ik ben vanuit een nieuw gezichtspunt aan het kijken naar het tot rust brengen van mijn gedachten en ik ben al mijn lijden aan het observeren. Een cursus in wonderen zegt dat vergeven mijn enige functie is en dat ik het waardevolle moet kiezen. Hij zegt dat ik eerst moet kijken naar wat ik zelf gemaakt heb, om te kunnen zien wat wel en wat geen waarde heeft. Hoe kan ik naar alle drama’s van mijn ego kijken en vasthouden aan dat wat van waarde is? Ik weet dat als vergeving mijn enige functie is, al het waardevolle voortkomt uit deze voorwaarde. Maar ik raak erg verstrikt in het drama en vind het moeilijk om het waardevolle van het waardeloze te onderscheiden. Ik kijk ook naar het loslaten van oordelen, wat ik begin te zien als iets zonder waarde. Ik heb hulp nodig om de vaardigheden en dagelijkse meditaties te vinden om me door deze verandering heen te helpen.
Antwoord: Ja, de Cursus nodigt ons uit om vanuit een volledig ander perspectief naar ons leven en lijden te kijken. Al onze huidige maatstaven en criteria om te selecteren wat waardevol en behulpzaam is in ons leven, verliezen plotseling hun geldigheid, wanneer het uitgangspunt voor besluitvorming verandert van het vervullen van onze behoeften naar het loslaten van onze oordelen. Dit is wat de Cursus bedoelt met vergeven. Uit dit nieuwe uitgangspunt voor beslissingen volgen twee uitgebreide en allesomvattende generalisaties: niets van het ego is van enige waarde op zichzelf, maar alles van het ego voorziet ons van gelegenheden die we nodig hebben om vergeving te beoefenen.
Dit betekent ook dat onze focus verschuift van het ogenschijnlijk eindeloze proces van evalueren van de onophoudelijke stroom van uiterlijke gebeurtenissen, in termen van hun mogelijke impact op ons fysieke, emotionele, mentale en psychologische welzijn, naar een voortdurend waarnemen van onze eigen innerlijke gedachten om vast te stellen of ze wel of niet behulpzaam zijn in het herkennen van ons echte welzijn (zondeloosheid), die al gegarandeerd is door God. (WdI.93.6,7)
Wat betekent dit nu in praktische termen? Ten eerste dat je niets hoeft te veranderen wat betreft je routines, gewoonten en je dagelijkse activiteiten, anders dan misschien beginnen met de werkboeklessen, als je daar al niet mee begonnen bent. Want de oefeningen van het Werkboek voorzien in de zeer specifieke instructies en meditaties waar je om vraagt, om je te helpen met de omslag in focus van het uiterlijke naar het innerlijke; dat is hun doel (WdI.In). Maar alle andere dingen in je leven – je relaties, je werk, je worstelingen, alle egodrama’s – worden nu het klaslokaal waarin je kunt leren om vergeving te beoefenen. Dit is hun waarde, want dit zijn de situaties die jij in scène hebt gezet in je leven. Hier heb je doelbewust maar onterecht de verantwoordelijkheid op geprojecteerd voor het bepalen van hoe jij je voelt over jezelf, en of je wel of niet gelukkig bent.
Wanneer je jezelf ziet oordelen over wat dan ook in je leven, is dat omdat je het tot een projectiescherm hebt gemaakt voor jouw eigen schuld over de gedachte van afscheiding, zodat deze schuld nu buiten je gezien kan worden. De eerste stap in het vergevingsproces is vervolgens om die projectie terug te nemen van buiten je, en te erkennen dat de bron van schuld in je eigen denkgeest ligt. En dan kun je met de hulp van Jezus of de Heilige Geest de schuld loslaten in het licht van ware vergeving, die niets ervan als waar ziet.
Nu we dit beschreven hebben, is het misschien behulpzaam in te zien dat de weerstand voor dit eenvoudige proces enorm is. Wees dus niet verbaasd als je - jouw denken - deze correctie het grootste deel van de tijd vergeet, en onnadenkend voortgaat op zijn overbekende pad: de verantwoordelijkheid voor hoe je je voelt projecteren op iedereen behalve jezelf. Geleidelijk aan zal, met zachtmoedigheid en geduld, het bewustzijn van hoe je het proces en jezelf wilt saboteren steeds duidelijker worden. En de keuze die je in iedere situatie hebt tussen het ego en de Heilige Geest zal in toenemende mate helder worden, terwijl je bereidheid groeit door de praktijk van je vergeving en het ervaren van de vreugdevolle resultaten hiervan.