In De meest gestelde vragen over Een cursus in wonderen zeggen Kenneth en Gloria Wapnick, dat Jezus een expressie is van de Zoon die het licht binnenlaat. Maar kun je zeggen dat Jezus zelf ooit in illusies geloofde? Voordat hij volmaakt een werd met zijn Christus-zelf, was Jezus toen net als wij, in die zin dat hij vol illusies zat en ook de Heilige Geest nodig had om zijn gedachten te corrigeren?
Antwoord: Veel mensen zouden het met je eens zijn dat Jezus ooit in illusies geloofde; er staan passages in de Cursus die dat lijken te ondersteunen. Het is zeker een standpunt dat je kunt innemen. Onze visie is dat toen de afscheidingsgedachte (het “nietige dwaze idee”) oprees in dat ene moment, Jezus meteen de correctie ervan aanvaardde. Daarom is hij altijd buiten de droom gebleven, beschikbaar om ons te helpen dezelfde keuze te maken en dat nietige, dwaze idee niet serieus te nemen. Er is veel meer ruimte nodig dan we hier beschikbaar hebben om dit idee naar behoren uit te werken, dus raden we verdere bestudering aan van: The Message of A Course in Miracles, Deel Een, Hoofdstuk 6, en Hoofdstuk 17 van Absence from Felicity/ Een leven geen geluk.
Jouw begrip van tijd is heel belangrijk om dit punt voor jezelf helder te krijgen. De Cursus leert dat alle tijd, dus ook de geschiedenis, een illusie is – een rookgordijn. Dus wanneer Jezus de Verzoening aanvaardde is irrelevant en in het geheel niet de kern van wat Kenneth en Gloria in hun boek aan de orde stelden. Zoals Jezus eens tegen Helen Schucman, die de Cursus optekende, zei: “Zelfs Mijn persoonlijke geschiedenis is voor jou van geen waarde behalve als zij jou leert dat ik je nu kan helpen (Absence from Felicity, blz.287). Daar draait zijn hele cursus om – dat we nu in hem de weerspiegeling van ons eigen ware Zelf zien en nederig en dankbaar toegeven dat wij in alles ongelijk hadden en hij gelijk. Dat is het beste perspectief van waaruit we zijn leringen kunnen begrijpen en toepassen. We missen zijn punt helemaal als we zijn onderricht door de bril van onze eigen menselijke ervaring zien, als individuen met een echte geschiedenis in tijd en ruimte. Jezus helpt ons te leren hoe onze menselijke ervaring vanuit zijn perspectief buiten tijd en ruimte te zien. Zodat we, ten eerste, kunnen inzien dat ons eigen zelf geboren werd uit onze beslissing de identiteit van het ego-denksysteem aan te nemen, dat de wereld en tijd en ruimte als werkelijk beschouwt en de waarheid ontkent. En, ten tweede, dat we, als andere mogelijkheid, van gedachten kunnen veranderen over die beslissing en in plaats daarvan zijn liefde aanvaarden als onze enige werkelijkheid, die we met iedereen delen. Dus, als we ons enkel richten op het oefenen van vergeving, dan worden (overigens goede!) vragen zoals die van jou, steeds minder belangrijk voor ons.
