Ik bestudeer al sinds 1977 Een cursus in wonderen, en hoewel ik de theorie begrijp, kan ik die helaas niet omzetten naar de situaties in mijn dagelijks leven. Door een samenloop van omstandigheden sta ik op het punt failliet te gaan en geruïneerd te zijn. Ik lees de les die me zegt een stap terug te doen en de geest de weg te laten wijzen. Hoe doe je dat? Hoe weet je dat het de geest is? Ik probeer hem de weg te laten wijzen, maar ik moet beslist iets verkeerd doen, want nu sta ik met mijn rug tegen de muur.
Antwoord: We lopen gemakkelijk in de val door te geloven dat het antwoord van de Heilige Geest op onze roep om hulp een verandering in de uiterlijke toestand – de wereld of het lichaam – zal zijn. We vergeten dat onze problemen met ons lichaam en de wereld het gevolg zijn; de oorzaak is onze overtuiging dat we afgescheiden zijn van God en de liefde hebben vernietigd om die afscheiding te bereiken. In hoofdstuk 27 herinnert Jezus er ons dus aan dat de Heilige Geest “niet naar de gevolgen [kijkt].…Hij nodigt jou uit ieder verschrikkelijk gevolg bij Hem te brengen, zodat jullie samen naar de dwaze oorzaak ervan kunnen kijken, en jij met Hem een ogenblik kunt lachen. Jij beoordeelt gevolgen, maar Hij heeft hun oorzaak beoordeeld. En door Zijn oordeel zijn de gevolgen weggenomen. Misschien kom jij in tranen. Maar hoor hoe Hij zegt: ‘Mijn broeder, heilige Zoon van God, aanschouw je ijdele droom waarin dit kon gebeuren.’ En je zult het heilig ogenblik verlaten met jouw lachen en dat van jouw broeder, vergezeld van het Zijne” (T27.VIII.9:1, 3-8).
Het is begrijpelijk dat dit je niet erg kan troosten wanneer je op het punt staat geruïneerd te worden, en je zou veel liever hebben dat de Heilige Geest ingrijpt en zorgt dat je zaken in de wereld beter gaan. Dat kan Hij niet omdat Hij geen wereld ziet. Hij helpt je tot je aan het punt komt waar je die waarneming met Hem deelt, zodat je in vrede bent, ongeacht wat er buiten je lijkt te gebeuren. Het probleem is dat we niet inzien – en waarschijnlijk ook niet geloven – dat wat Jezus en de Heilige Geest zeggen dat buiten ons is, ook werkelijk buiten ons is. Wij denken dat wij dat werkelijk zijn. Zij weten dat dat niet zo is! En dus kan Hij ons het beste helpen door ons te onderwijzen hoe we moeten beginnen met ons te ontdoen van onze vereenzelviging met onze identiteit als deel van de wereld, en er is geen beter moment om dat te doen dan wanneer we in de wereld of met ons lichaam grote moeilijkheden hebben. Dat is inderdaad een hele uitdaging en lijkt onmogelijk te zijn. Maar daar gaat het in de Cursus om. En dat betekent niet dat je niet al het mogelijke zou moeten doen om de financiële situatie recht te zetten – een financieel adviseur raadplegen, enz…
Jezus verzekert ons herhaaldelijk dat als we ons pad bewandelen met de bereidwilligheid om steeds beter te leren aan niets anders waarde te hechten dan aan zijn liefde, en die als onze identiteit te aanvaarden, we de meest afschuwelijk situaties (vanuit het standpunt van de wereld) kunnen doorstaan en innerlijk toch in vrede kunnen zijn. Dat is niet gemakkelijk, en het betekent dat we ons er niet meer mee bezig moeten houden op welke manier het probleem in de wereld kan worden opgelost.
[Zie ook: V#688 ]
