Bij het lezen van de tekst van Een cursus in wonderen (T7.VI.2), krijg ik de indruk dat de begrippen denkgeest en denken (het ding dat denkt) verwisselbaar zijn. Juist of onjuist?
Antwoord: De denkgeest kan inderdaad worden gezien als het ding dat denkt. Hij is buiten tijd en ruimte, en onderscheidt zich daarmee van het brein, dat een orgaan in het lichaam is. Door zijn keuzemakende vermogen, bevestigt het denken van de denkgeest ofwel het denksysteem van het ego of dat van de Heilige Geest. En je moet altijd in gedachten houden dat dit soort denken alleen een functie is van de denkgeest van de afgescheiden Zoon, en daarmee een illusie, want de Zoon heeft zich nooit werkelijk afgescheiden. We kunnen dus zeggen dat de Denkgeest van Christus, in de Hemel, helemaal niets heeft om over te denken! Er is binnen onze menselijke ervaring geen equivalent van de perfecte eenheid van de werkelijkheid, zoals sommige mystici hebben gadegeslagen.
