Ik heb lang nagedacht en gemediteerd over het begrip gebed. Het lijkt me dat onze dank uitdrukken het enige is dat we in gebed kunnen doen. Omdat God geen menselijke vorm aanneemt of kan aannemen, kunnen we niet om iets vragen, maar veel mensen lijken te zeggen dat ze gebeden hebben en God dit of dat voor hen heeft gedaan en dus ‘wonderen’ voor hen heeft verricht. Wat gebeurt er in deze gevallen? Kun je me meer over het gebed vertellen. Ik begrijp dat het dwaas lijkt om God te vragen iets te doen wat al gedaan is. Wat zou Jezus zeggen?
Antwoord: In “Het lied van het gebed”, (deel van de Aanvullingen) worden veel van je vragen over het gebed beantwoord. Het beschrijft de verschillende niveaus of stappen, en gebruikt het beeld van een ladder die tot God reikt. Het gebed dat jij beschrijft waarin mensen voor henzelf of voor anderen om bepaalde (materiële, psychologische of emotionele) ‘dingen’ vragen, staat onderaan de ladder. Het is een vorm van magie in die zin dat het lijkt of iets of iemand van buiten (in dit geval God) een wens inwilligt. In werkelijkheid is het een proces in de denkgeest. Iemand wenst iets en gebruikt de kracht van de denkgeest om dat te krijgen. Maar omdat die persoon zich niet bewust is of bang is van de kracht van zijn denkgeest, lijkt het alsof een verzoek wordt gedaan, wat vervolgens door God, Jezus of de Heilige Geest wordt ingewilligd. Dit wordt dan een ‘wonder’ genoemd. Zoals je misschien weet, heeft het wonder waarover Een cursus in wonderen onderricht (en dat een omslag in de waarneming is), niets te maken met iets van buitenaf. Aangezien de Cursus ons leert dat we in feite een denkgeest hebben die de macht heeft om te beslissen, wil hij zeker niet dat we denken dat God gebeden verhoort op de hierboven beschreven manier. Hij zegt ons dat het ware gebed het gebed van het hart is, en dat wordt altijd beantwoord omdat we in de droom al wat we waarlijk verlangen, krijgen en ervaren. Een heel belangrijk principe van het denksysteem van Een cursus in wonderen legt dit uit: “Er is geen wereld los van wat jij wenst, en hierin ligt jouw uiteindelijke bevrijding. Verander slechts je denken over wat je wilt zien en heel de wereld zal onvermijdelijk in overeenstemming hiermee veranderen. Ideeën verlaten hun bron niet” (WdI.132.5:1-3).
Het eenvoudige gebed van de Cursus is dus onze bereidwilligheid om ons denken te veranderen. Al onze inspanningen om het onderricht van de Cursus te beoefenen en toe te passen – vergeven, het loslaten van grieven, aandacht besteden aan onze gedachten en overtuigingen, de leiding van de Heilige Geest zoeken om ze te laten transformeren, ons zoveel mogelijk ons doel in herinnering brengen – is de vorm die ons gebed aanneemt. Het drukt onze bereidheid uit de genezing van onze denkgeest te aanvaarden, het verlangen van ons hart, wanneer we eerlijk kijken naar alle vormen die onze weerstand en tegenstand in onze interacties en bezigheden gedurende de dag aannemen. Dit gebed zal uiteindelijk naar het besef leiden van wat we werkelijk willen: boven aan de ladder van het gebed komen wanneer: “jij hebt ingezien dat je alleen vergeeft voor jezelf en bidt voor jezelf. En met dit inzicht ben je genezen. In het gebed heb jij je met je Bron verenigd, en begrepen dat jij die nooit verlaten hebt. Dit niveau kan pas worden bereikt wanneer er in je hart geen haat is, en geen verlangen naar een aanval op Gods Zoon (L3.IV.4:3-6).
