Ik ben begonnen met het lezen van Een cursus in wonderen en merk dat ik heel erg aangetrokken word door wat hij onderwijst. Ik geloof dat hij in deze wereld praktisch toegepast kan worden. Mijn dilemma is dat ik veel moeilijkheden ondervind om de aanwijzingen van de Heilige Geest te volgen, hoewel spiritualiteit voor mij helemaal niet nieuw is en ik in God geloof – ik heb jarenlang de Bhagavad-Gita bestudeerd en geloof dat het God (Krishna) was die erin sprak. Mijn probleem is dat mijn werk als conciërge me afstompt, en meestal heb ik er een hekel aan. Ik heb het gevoel dat ik vastzit en ik aanvaard mijn levenslot met tegenzin. Ik werk veel alleen en natuurlijk geeft dat mijn ‘kleine zelf’ de gelegenheid zich over te geven aan allerlei soorten oordelen en kritiek, bitterheid en kwaadheid over mijn betrekking, enzovoort. Ik rook ook in een poging mijn ‘afschuwelijke’ toestand te verminderen. Ik wil veranderen. Ik weet dat ik verkeerd handel door mijn gedachten en door het roken, maar dat ‘stemmetje van binnen’ zegt me dat dit de enige manier is om een dag met ‘supersaai werk’ door te komen. Kun je me alsjeblieft wat opbouwende raad geven?
Antwoord: Arjuna mag in de Gita dan wel op een uiterlijk slagveld geweest zijn, toen hij zich tot Krishna wendde om leiding te krijgen, maar het klinkt alsof jij begint te beseffen dat jouw slagveld zich in je eigen denkgeest bevindt. Gelukkig vind je daar ook de leiding van de Heilige Geest. Aangezien het slagveld zich in je denkgeest bevindt, zal de Heilige Geest je daar ook helpen veranderingen aan te brengen, en niet in de uiterlijke wereld, je werk, je gewoonte om te roken, enzovoort – die nooit iets anders zijn dan projecties van de innerlijke strijd. Dat wil niet zeggen dat er ‘daarbuiten’ ook geen veranderingen zullen optreden, maar dat is nooit het aandachtspunt of het doel van de Cursus. Deze externe zaken zijn enkel symbolen of symptomen van een innerlijk conflict en innerlijke schuld, en alleen in de denkgeest kan er een betekenisvolle omslag plaats vinden. Het innerlijke conflict is altijd de strijd die je ego voert tegen de kalme waarheid die de Heilige Geest vertegenwoordigt. En wanneer jij je met je ego vereenzelvigd hebt, kun je problemen verwachten om zelfs maar de leiding van de Heilige Geest te horen, laat staan die te aanvaarden en te volgen.
De uitdaging die je voelt als je naar de Heilige Geest luistert, kan tweeledig zijn; het is dikwijls moeilijk te begrijpen wat Hij precies van ons vraagt, hoewel het heel eenvoudig is, en vervolgens moeten we bereid zijn, wanneer we dat eenmaal begrijpen, om Zijn raad op te volgen. Jij gelooft misschien dat het je levenslot is vast te zitten op een dood spoor in een baan waar je een hekel aan hebt, en dat je daarom zo ongelukkig bent. Maar de Heilige Geest wil je helpen inzien dat het probleem is dat je vastzit in een doodlopend denksysteem in je denkgeest, en dus wil Hij je helpen jezelf daarvan te bevrijden. Een nicotineverslaving is niets vergeleken bij verslaving aan schuld. Al die oordelende gedachten en kritiek en bitterheid en boosheid laten je alleen maar kringetjes van aanval en schuld draaien in je denkgeest. Maar de Heilige Geest vraagt je niet deze gedachten te stoppen. In plaats daarvan wil Hij alleen dat je een stapje terug doet en ze bekijkt en eerlijk tegen jezelf bent over de gevoelens die daarbij gepaard gaan en het doel dat ze dienen. Zij houden je gevangen in de overtuiging dat je uiterlijke situatie je oplegt hoe jij je voelt. Dit soort denken zorgt ervoor dat je denkgeest uitgeschakeld blijft en dat de schuld in je denkgeest – de werkelijke oorzaak van het feit dat jij je ongelukkig voelt – nooit ongedaan wordt gemaakt. Je wilt leren dat de schuld in je denkgeest niet werkelijk is, maar dat zul je nooit weten als je er niet naar kijkt, in plaats van alleen de externe situatie te zien als de oorzaak van je ellende en verdriet.
Dus, wanneer je eenmaal het heel eenvoudige verzoek dat de Heilige Geest je voorlegt hebt begrepen, dan is het enige dat je hoeft te doen dit in praktijk te brengen. En dat betekent niets meer, maar ook niets minder dan bereid zijn je projecties van schuld op de dingen buiten jezelf terug te trekken en volledige verantwoordelijkheid te aanvaarden voor hoe jij je voelt. En dan om hulp vragen zodat de waarneming van jezelf als iemand die het verdient om te lijden, veranderd kan worden. Dit is het proces, dat herinnerd moet worden en dan in praktijk gebracht, wanneer we daartoe bereid zijn. En dit alles betekent niet dat je geen andere baan kunt zoeken of aannemen als je de kans krijgt, of hulp kunt vragen om te stoppen met roken. Maar je wilt vooral in gedachten houden dat veranderingen die alleen op dit niveau plaatsvinden je niet het werkelijke geluk en de werkelijke vrede zullen brengen die je zoekt en verdient.
[Zie ook:V#916 ]
