Mijn vraag gaat over de “Regels voor beslissingen”. Omdat ik wil dat de droom van oordelen ongedaan wordt gemaakt, wil ik deze regels begrijpen, maar ik ben er niet zeker van of ik ze begrijp. Het zou me erg helpen als ik een voorbeeld zou kunnen krijgen van de toepassing van deze regels of iets dat het begrip duidelijk voor me maakt.
Antwoord: Allereerst is het nodig dat je begrijpt dat de manier waarop we alles in ons dagelijks leven ervaren een keuze of een beslissing voorstelt. Vervolgens moet duidelijk zijn dat er maar twee alternatieven zijn waartussen we altijd beslissen – het ego en de Heilige Geest – ongeacht hoeveel keuzes ons leven en de wereld ons lijken te bieden. Elk stelt een denksysteem voor en een manier om naar de wereld te kijken die lijnrecht tegenover de andere staat en tot gevolgen leidt die onverenigbaar zijn.
Zolang we ons er niet bewust van zijn dat we een keuze hebben die bepaalt hoe we ons leven ervaren, zullen we onbewust een keuze voor het ego blijven maken en dit niet inzien, met alle gevolgen van dien, waaronder schuld, angst, kwaadheid, pijn, verontrusting, depressiviteit, verdriet en conflict. Het doel van de Cursus is ons te helpen inzien dat ‘ons niet bewust zijn van de keuze’ op zich al een keuze is. Dan kunnen we een andere beslissing nemen: voor de Heilige Geest in plaats van voor het ego.
Als je eenmaal begrijpt dat dit het enige niveau van keuze is waar de regels voor beslissingen naar verwijzen, dan zouden die regels duidelijker moeten worden. Ondanks alles wat ons ego ons wil wijsmaken, is de dag die we werkelijk willen, niet een dag waarop we onze eigen zin doen en alles krijgen wat we denken te willen. In plaats daarvan zal het een dag zijn waarop we ons niet met de schuld in onze eigen denkgeest vereenzelvigen waardoor we de behoefte niet zullen voelen om die schuld buiten onszelf, op anderen en de wereld om ons heen, te projecteren. En dus beschrijven de regels de manier waarop we kunnen leren beslissen dat we niet willen oordelen over hoe onze dag eruit zou moeten zien, want dat is een keuze om de regels van het ego te volgen en die is gebaseerd op het geloof in onze eigen gescheiden belangen, in plaats van in de gedeelde belangen die we onder leiding van de Heilige Geest beginnen in te zien.
Jezus kent ons goed en ziet in dat we, ondanks onze ogenschijnlijk beste bedoelingen om hem als onze leraar te aanvaarden, in de loop van de dag herhaaldelijk bang zullen worden en ons opnieuw met het ego en dus met schuld zullen vereenzelvigen en denken dat we beter weten wat we nodig hebben dan Jezus. Dan zullen we een andere regel nodig hebben om ons uit de valkuil van het ego te helpen, die we voor onszelf gekozen hebben. Dus, naarmate we voortgaan met de paragraaf, reikt Jezus ons manieren aan om onze ongelukkige keuzes ongedaan te maken en onze denkgeest weer op zijn zachtmoedige leiding te richten, waardoor we alles wat ons in de loop van de dag ogenschijnlijk overkomt als een gelegenheid kunnen zien om vergeving te beoefenen. Maar als we vast zijn komen te zitten in onze ego-keuze en onze eigen behoefte om gelijk te hebben, dan hebben we wellicht een zachte overreding nodig om tot de erkenning te komen dat onze egoïstische keuze ons niet gelukkig maakt en kunnen we zo de deur openzetten om opnieuw om hulp te vragen.
Als specifiek voorbeeld: ik kan mijn dag beginnen met het uiten van mijn bereidwilligheid om mijn oordelen te herkennen zodra ze in mij opkomen, zodat ik om hulp kan vragen om ze los te laten en ik opnieuw oprechte vrede kan ervaren. En zo kan ik de dag doorbrengen en er van tijd tot tijd aan denken dat het vinden van een parkeerplaats, bijvoorbeeld, vlakbij waar ik boodschappen wil gaan doen, me gelukkig zou maken, of dat een project zonder onderbrekingen tot een goed einde brengen ervoor zou zorgen dat ik in vrede ben. En dan raak ik steeds meer geïrriteerd naarmate mijn doelen in het gedrang komen. Op dat punt wil ik in staat zijn in te zien dat ik het ego weer als leraar heb aanvaard en mijn geluk en vrede heb bepaald in termen van het meester zijn over uiterlijke omstandigheden, waarbij ik mezelf als potentieel ‘slachtoffer’ daarvan neerzet. Als ik snel tot dit besef kom, kan ik even snel het ego opgeven en terugkeren naar de zachtmoedige leiding van Jezus.
Maar misschien ben ik iemand tegengekomen aan wie ik een bijzondere hekel heb en zijn we tot een confrontatie gekomen. En ik wil deze keer van geen wijken weten, omdat ik weet dat ik gelijk heb. Op een bepaald punt kan ik op z’n minst bereid zijn te horen dat Jezus me zachtjes vraagt of ik het fijn vind wat ik nu voel. En als ik eerlijk en nederig genoeg kan zijn, zal ik in staat zijn toe te geven dat ik het niet fijn vind. En dan gaat er opnieuw een deur open naar een andere manier om naar de situatie te kijken, een manier die mijn eigenbelang niet voor dat van ieder ander plaatst, en dat laat me mijn eigen roep om liefde zien die weerspiegeld wordt in de reacties van mijn ‘tegenstander’. Als ik deze regels beoefen en de Heilige Geest in plaats van het ego kies om mij te leiden bij het waarnemen van mijn ervaring, zal ik dus steeds meer ondervinden dat ik de soort dag kan krijgen die ik werkelijk wil – een dag vol van een gevoel van vrede en rust en vreugde – ongeacht wat er in de ‘buitenwereld’ lijkt te gebeuren.
De serie audiocassettes van Ken Wapnick, Rules for Decision, behandelt deze paragraaf diepgaand en kan behulpzaam zijn. Delen van deze audiocassette zijn ook te vinden op onze website (facim.org) onder ‘Excerpt Series’.
