Ik bestudeer momenteel de paragraaf "Genezing als bevrijding van angst" in het Tekstboek van Een cursus in wonderen. Kun je me alsjeblieft helpen begrijpen wat er bedoeld wordt als Jezus zegt dat "de denkgeest – het enige scheppingsniveau – niet voorbij zichzelf kan scheppen" (T2.IV.2:10). Voor mij is het niet duidelijk wat "niet voorbij zichzelf kan scheppen" betekent.
Antwoord: In de context van wat er in deze paragraaf wordt besproken, betekent deze passage dat de Christus-Denkgeest door God is geschapen en dat de Denkgeest niet iets kan scheppen dat totaal verschilt van zichzelf, zoals een lichaam. Er kunnen ideeën of gedachten in de denkgeest aanwezig zijn, maar ze verlaten nooit hun bron in de denkgeest om iets anders te worden. Waar Jezus op wijst, is dat een groot deel van onze verwarring zou verdwijnen als we begrepen dat het lichaam en de denkgeest geen twee afzonderlijke entiteiten zijn, dat het lichaam slechts een idee in de denkgeest is; het heeft geen autonome vermogens en kan dus niet ziek worden.
