Werkt het feit alleen al dat je vragen stelt en antwoorden nodig hebt het ego juist in de hand en wordt het erdoor in stand gehouden? Maar is het ook niet onrealistisch als we leven volgens de uitgangspunten van Een cursus in wonderen die zeggen dat we niet weten wat iets betekent en dat we niets hoeven doen? En dat terwijl we niets anders doen dan vragen stellen en dingen willen doen.
Antwoord: Ja, het is waar dat we het ego in stand houden met onze vragen die een antwoord nodig te hebben. Dit wordt besproken in een krachtige paragraaf in het Tekstboek: “Het stille antwoord” (T27.IV). Daarin legt Jezus uit waarom dit zo is: “Alle vragen die in deze wereld worden gesteld zijn slechts een manier van kijken, niet een vraag die wordt gesteld….De wereld stelt maar één vraag. Het is de volgende: ‘Welke van deze illusies hier is waar?’…Op die manier is al het vragen stellen in de wereld een vorm van propaganda voor haarzelf” (T27.IV.4:1, 4-5; 5:3). Maar hij zegt niet dat er geen vragen gesteld mogen worden; hij wil alleen dat we een eerlijke vraag stellen, die alleen kan opkomen wanneer we, voor een enkel ogenblik, de arrogante veronderstelling opzij zetten dat wij weten wat onze problemen zijn: ons verminderde spaargeld, ons zieke lichaam, onze kapotte auto, het verwoeste milieu, enzovoort. De Cursus beoefenen betekent niet dat we aan deze facetten van ons leven geen aandacht moeten besteden; het betekent veeleer dat we moeten beseffen dat deze dingen niet de reden zijn voor onze onvrede of ellende. Onze ellende – ons enige probleem – is dat we bereidwillig blijven geloven dat we werkelijk van Gods Liefde afgescheiden zijn. Om te zorgen dat we hierover nooit van gedachten zullen veranderen – uit vrees dat we onze speciale identiteit als individu opgeven – zien we een veelvoud aan problemen buiten onze denkgeest. Vervolgens vragen we aan Jezus of aan de Heilige Geest zich met ons te verbinden en al het mogelijke te doen om deze problemen op te lossen. We moeten Hen daarentegen vragen ons te helpen van gedachten te veranderen over het denksysteem waarvoor we kiezen als onze gids.
In deze context is het dan ook niet onrealistisch om de uitgangspunten van de Cursus te volgen. We zijn er in feite beter aan toe en zijn veel meer in vrede zijn als we dat doen. Deze uitgangspunten zijn eenvoudigweg een heroriëntatie van ons denken; ze helpen ons een stap terug te doen van de werkelijkheid waarvan wij zo overtuigd zijn. Dan krijgen we een ander perspectief op ons leven en op al onze ogenschijnlijke problemen. Als we samen met Jezus een stap terug doen, zoals hij vraagt, zien we samen met hem dat al onze problemen verzonnen zijn; dat ze alleen maar dienen als verdedigingsmiddel zodat we nooit teruggaan naar de waarheid die in onze denkgeest verborgen zit. Wanneer we eenmaal bereid zijn onze problemen op die manier te zien, gaan we er volkomen anders mee om. Maar zolang we denken dat we weten wat alles betekent en op die basis automatisch handelen, blijven we voor eeuwig vastzitten in een eindeloze cirkel van problemen die nooit helemaal opgelost worden, of als ze opgelost worden, dan komen er onmiddellijk weer andere problemen voor in de plaats. En dan werkt de strategie van het ego om onze denkgeest uitgeschakeld te houden.
Jezus traint ons dus zodat we gaan herkennen dat we al een serie uitgangspunten gekozen hebben waarop we ons leven baseren, en dat dit resulteert in verdriet, frustratie en dood. Daarom leert hij ons dat er in onze denkgeest een andere keuze beschikbaar is, die ons terug naar huis leidt naar het eeuwige leven en vrede in God. Het beginpunt van deze ommekeer is de nederige erkenning dat we ons in alles vergist hebben, en dat het in ons hoogste belang is om niets uit onszelf te doen en om hulp te vragen om alle dingen op dezelfde manier als hij te zien. Als we dit correct doen, met zachtmoedigheid en vertrouwen, kunnen we aan al onze verantwoordelijkheden en verplichtingen beantwoorden in de rollen die we daarvoor kiezen, zodat niemand enig verschil bij ons opmerkt, behalve dat we meer in vrede zijn en vaker glimlachen.
