In het Tekstboek van Een cursus in wonderen wordt gezegd: "Als je eenmaal Zijn doel aanvaardt als de enige functie die je vervullen wilt, is er niets dat de Heilige Geest niet voor jou zal regelen, zonder inspanning jouwerzijds…" en op een andere plaats: "Laat al je behoeften over aan de Heilige Geest. Hij zal erin voorzien zonder de minste nadruk erop te leggen" en in het Handboek: "Alle hulp die je kunt aanvaarden zal geboden worden en je hebt niet één behoefte die niet zal worden vervuld". Ik heb ermee geworsteld om dit te begrijpen in de context van deze wereld, waarin ik niet kan bewerkstelligen dat klanten mij bellen, dat studenten zich aanmelden voor workshops, of dat mijn boeken worden verkocht, maar waarin ik wel meer inkomsten nodig heb. De uitdaging is, in de taal van de Cursus, om "niets te doen", mijn behoeften aan de Heilige Geest over te laten, en er op te vertrouwen dat ‘alleen maar’ door vergeving en de bereidheid om in vrede te zijn, mijn rekeningen betaald zullen worden, terwijl ik omringd ben door honderden mensen die zich 40 uur per week of meer kapotwerken. Onttrek ik mij aan mijn verantwoordelijkheid als ik de Heilige Geest voor mijn behoeften laat zorgen, mij door Hem klanten laat sturen of mijn boeken laat verkopen, terwijl ik mediteer en gelukkig ben?
Antwoord: Er zijn spirituele wegen die deze benadering onderwijzen en aanbevelen, maar het is niet wat de Cursus leert, hoewel de woorden die je citeert, als je ze letterlijk neemt, dat lijken te bedoelen. Het gaat er om je op de inhoud te concentreren, niet op de vorm. De inhoud is dat zich in onze denkgeest een liefdevolle, zorgzame en troostende aanwezigheid bevindt. Niet de bestraffende Goddelijke Rechter, waar sommige religies ons over onderwezen hebben, noch een Merlijn-de-magiërachtige aanwezigheid, die wonderen schenkt aan hen die hij dat waardig acht. Aan het eind van de “Verklaring van Termen”, in het hoofdstuk over de Heilige Geest, helpt Jezus ons daaraan voorbij te gaan – zoals hij dat op vele andere plaatsen in de Cursus doet – door ons te leren onderscheid te maken tussen vorm en inhoud, ervaring en werkelijkheid, symbool en werkelijkheid: "Hij lijkt een Gids door een ver land, want die vorm van hulp heb je nodig. Hij lijkt alles te zijn wat maar voldoet aan de behoeften die jij meent te hebben. Maar Hij wordt niet misleid wanneer jij jouzelf verstrikt ziet in behoeften die jij niet hebt. Hiervan wil Hij je juist bevrijden. Hiertegen wil Hij je juist beschermen" (VvT6.4:6-10).
Het gaat er dus om hoe we onszelf en onze behoeften definiëren. We zullen altijd misleid worden en in de val lopen als we ervan uitgaan dat we als lichaam leven in een fysieke wereld. Als we ons echter herinneren dat ons schijnbaar fysieke bestaan een valse identiteit is, die tot doel heeft onze ware Identiteit als geest te verbergen, zullen onze behoeften anders worden gedefinieerd. Dan zullen we erkennen dat onze enige werkelijke behoefte het ontwaken uit de droom van afscheiding is en de hereniging met ons ware Zelf in de Hemel, en dat alle hulp die we daarvoor nodig hebben reeds in ons aanwezig is. Dan wordt vergeving, zolang we geloven hier te zijn, onze enige betekenisvolle functie (T25.VI.5:3). Het enige zinvolle gebed dat we ooit uit kunnen spreken is het gebed om vergeving, omdat, zoals Jezus zegt: ". . . wie vergeven is alles heeft" (T3.V.6:3).
Het aanvaarden van het doel van de Heilige Geest betekent dus: elk aspect van je leven beschouwen als een klaslokaal, waarin je kunt leren zien wat je doet om het bewustzijn van de aanwezigheid van liefde te blokkeren, en dan je Leraar vragen je te helpen om een andere keuze te maken. Als je Zijn doel deelt, zul je op een verantwoorde manier omgaan met de opdrachten en verplichtingen in je leven, terwijl je tegelijkertijd leert dat de vrede van God in jou niet kan worden aangetast door uiterlijke omstandigheden. Aandacht voor de details van ons dagelijks leven verschaft ons talloze gelegenheden om voorbij te gaan aan de vorm van ons persoonlijke leven en te leren dat we allen dezelfde belangen delen. We delen hetzelfde ego-denksysteem en de correctie daarvan in onze juist gerichte denkgeest. Dit is onze speciale functie, en vanwege de manier waarop we ons leven hebben ingericht is het de meest effectieve manier om de gedachte van afscheiding, die de uiteindelijke oorzaak is van al onze ellende en ons ongeluk, in onze denkgeest ongedaan te maken. De Heilige Geest vragen om te herstellen wat in ons fysieke/psychologische leven fout zit, is het afschuiven van onze verantwoordelijkheid voor ons ongelukkig zijn. Daarmee beroven we onszelf van het enige middel waarover we beschikken om onze vergissing ongedaan te maken en ons te herenigen met het glorieuze Zelf van Christus, dat we allen zijn.
De brochure “Het lied van het gebed” kan je aanvullende hulp geven, vooral de eerste paragraaf: "Het ware gebed". Verder hebben we soortgelijke thema’s besproken in de vragen V#072 , V#116 , V#259 en V#266.
