Is er een vorm van ontkenning die positief is? Als ik de talloze, nietige, angstige, negatieve gedachten ontken, die de hele dag door op me worden afgevuurd, pas ik dan op een praktische manier de ‘ontkenning van de vergissing’ toe, zoals Jezus dat noemt?
Antwoord: Het ligt eraan wat je met ontkenning bedoelt. Als je bedoelt dat je je ervan bewust bent dat ze er zijn en dat jij er (als de keuzemaker) verantwoordelijk voor bent, maar dat je dan ontkent dat ze de macht hebben om jou je vrede te ontnemen of jouw werkelijkheid als Gods Zoon te veranderen, dan gebruik je ontkenning op een nuttige, positieve manier. Dan ontken je de vergissing, of ontken je de ontkenning van de waarheid (T12.II.1:5). De vergissing die we allemaal hebben begaan, is dat we het “nietig, dwaas idee” van afscheiding serieus genomen hebben, in plaats van te glimlachen omdat het dwaas en waanzinnig was om te geloven dat we individueel, afgescheiden en los van God zouden kunnen bestaan (T27.VIII.6). We begaan deze vergissing steeds opnieuw wanneer we oordelen dat onze egogedachten zo afschuwelijk en zo hinderlijk zijn dat we ze moeten onderdrukken of eraan moeten ontsnappen. We corrigeren deze vergissing telkens wanneer we onze egogedachten eerlijk bekijken en ons herinneren dat de enige macht die ze hebben de macht is die wij eraan toekennen, en wel door te geloven dat zij bepalen wat wij zijn en ons werkelijk kunnen beïnvloeden. Om geen enkele stap over te slaan, moeten we dan ook eerst hun schijnbare macht ontkennen. En de meest effectieve manier om dat te doen is ernaar te kijken met de liefde van Jezus aan onze zijde. Naarmate die liefde meer en meer werkelijk wordt voor ons, zullen onze egogedachten ons minder en minder echt toeschijnen. En op een dag zullen we ze gewoon als betekenisloos zien, omdat we uiteindelijk de liefde van Jezus hebben aanvaard als de enige werkelijkheid in onze denkgeest.
