Er is mij geleerd dat Jezus voor ons moest sterven ter vergeving van onze zonden. Dat heb ik altijd onbegrijpelijk gevonden. Als God rechtvaardig is, waarom zou hij dan een onschuldige man laten sterven om mij te vergeven? Waarom kon hij ons niet gewoon zonder meer vergeven? Wat zegt Een cursus in wonderen hierover?
Antwoord: De Cursus herinterpreteert de kruisiging, evenals het idee van zonde en vergeving. Er is jou de betekenis van de kruisiging geleerd die het Christendom voor heilig houdt, en die alle Christenen geleerd werd. Het is het verlossingsverhaal volgens het Christendom. De boodschap die de Cursus onderwijst, is niet gebaseerd op de vergeving van zonde, integendeel: “…de inhoud van de cursus verandert nooit. Zijn centrale thema is altijd: ‘Gods Zoon is schuldloos, en in zijn onschuld ligt zijn verlossing’” (H1.3:4,5). Er is geen vergeving door God nodig, en verlossing door kruisiging nog minder. Vergeving zoals door de Cursus onderwezen wordt, is een proces van ongedaan maken van het geloof in afscheiding. Het is het middel waarmee we leren ons niet langer met het ego te identificeren, wat er uiteindelijk toe leidt dat wij ontwaken uit de droom van afscheiding. Het heeft niets te maken met zonde omdat er, zoals de Cursus zegt, geen zonde is: “Gods Wil voor jou is volmaakt geluk omdat er geen zonde is en lijden geen oorzaak heeft” (WdI.101.6:1).
Aangezien de gedachte van afscheiding een illusie is, en God alleen onze heelheid kent als Zijn ene Zoon, zou Hij voor niemand ‘een onschuldige man laten sterven om die dan te vergeven’. Hij zou inderdaad een wrede God zijn als Hij de dood van Zijn Zoon verlangde om Zijn woede te sussen. De Cursus vertelt ons niet alleen dat God geen kruisiging of opoffering vraagt, Hij veroordeelt Zijn Zoon niet eens: “God velt geen oordeel over Zijn schuldeloze zoon. Hoe zou het anders kunnen zijn, daar Hij Zichzelf aan hem gegeven heeft?” (T11.VI.7:6,7). Het is duidelijk onmogelijk om zowel het denksysteem van het Christendom als dat van Een cursus in wonderen te volgen, want het zijn leringen die noch verenigbaar, noch vergelijkbaar zijn. Voor wat de Cursus over de kruisiging en onschuld leert kan het je wellicht helpen de paragrafen “De boodschap van de kruisiging” (T6.I) en “Verzoening zonder offer” (T3.I) te lezen.
