Mijn zus en ik doen samen de Cursus. We doen beiden zo trouw mogelijk onze vergevingslessen, en werken beiden naar verlichting toe. We hebben allebei momenten van pure vreugde ervaren, “heilige ogenblikken”, onvergetelijk en woorden te boven gaand! Is het voor ons mogelijk elkaar ten slotte als volkomen zondeloos te zien? Ik geloof dat in het Tekstboek gezegd wordt dat als we slechts één broeder zondeloos zien, we verlichting zullen bereiken?
Antwoord: Het is niet alleen mogelijk, maar jullie intentie om elkaar als volkomen zondeloos te zien kan niet falen, want de zondeloosheid van Gods Zoon is eeuwig en onveranderlijk. Niets anders is waar. Alleen in een illusie kan Gods Zoon als gefragmenteerd, zondig, schuldig en angstig worden waargenomen. Ons werk, als studenten van Een cursus in wonderen, houdt daarom in het ongedaan maken van onze onjuiste overtuigingen over wie we werkelijk zijn: het ontkennen van onze ontkenning van de waarheid (T12.II.1:5). In dit vergevingsproces kijken we eerst naar onze behoefte elkaar als zondig te zien teneinde onze eigen onschuld vast te stellen. Dan trekken we die projectie terug; de volgende stap is het loslaten van onze waarneming van onszelf als zondig en beladen met schuld. In dat stadium blijft in onze denkgeest alleen de genezen gewaarwording over, waarin we iedereen zien als volmaakt delend in de zuivere onschuld van Christus. Dat is verlichting, tot aan de laatste stap, wanneer God ons weer opheft naar Zichzelf (WdI.168.3).
