Ik worstel nog steeds met het concept de ‘gelukkige droom’ verwerkelijken en leven, als gevolg van de toepassing van de Cursusprincipes. In praktijk brengen van Een cursus in wonderen belooft geen verbetering van de levensomstandigheden. Toch bereikte Joel Goldsmith ‘genezingen’ door het toepassen van principes die veel lijken op welke in de Cursus worden beschreven. Hoe is dit te verklaren?
Antwoord: In V#783 bespreken we sommige van de belangrijke verschillen tussen het onderricht van Joel Goldsmith en dat van Een cursus in wonderen. Het is waar dat bij sommige mensen fysieke symptomen verdwijnen wanneer zij de Cursus in praktijk brengen. Het verband is het loslaten van schuld, aangezien de Cursus leert dat ziekte haar wortels heeft in de schuld die we verkiezen vast te houden in onze denkgeest. Maar het kan ook een keuze vanuit de juist-gerichte denkgeest zijn – een mogelijke reden om voor ziekte te kiezen is om te demonstreren dat het lichaam onze innerlijke staat van vrede niet kan aantasten.
In een belangrijke passage verduidelijkt Jezus de aard van genezing en het wonder: “Zo wordt het lichaam door wonderen genezen, want die laten zien dat de denkgeest ziekte heeft gemaakt en het lichaam heeft gebruikt om slachtoffer, of gevolg, te zijn van wat hij heeft gemaakt. Maar de halve les zal niet de hele onderwijzen. Het wonder is nutteloos als je alleen maar leert dat het lichaam kan worden genezen, want dat is niet de les ter onderwijzing waarvan het gezonden werd. De les is: de denkgeest was ziek die dacht dat het lichaam ziek kon zijn; het naar buiten projecteren van zijn schuld veroorzaakte niets en had geen gevolgen” (T28.II.11:4-7). De werkelijke genezing is dus de omkering van gevolg en oorzaak – de denkgeest is ziek, niet het lichaam, ondanks het optreden van lichamelijke symptomen. Het lichaam is het gevolg; de denkgeest is de oorzaak. Dit is de functie van het wonder: onze waarneming van het lichaam verplaatsen
naar de denkgeest. Dan herkennen we dat de beslissing van de denkgeest de enige oorzaak is van alles wat we ervaren. We besluiten altijd dat ofwel het ego, ofwel Jezus onze leraar is (T14.III.4). Ons terugbrengen naar die staat van de denkgeest is werkelijke genezing, en de enige functie van het wonder.
