Ik begrijp iets niet in verband met de gevorderde leraren. Is dit niet gewoon een andere manier om te zeggen dat iemand ‘speciaal’ is, waardoor er een hiërarchie ontstaat, met leraren die verder gevorderd en dus superieur zijn en zij die minder gevorderd en dus inferieur zijn. En de waanzin van het ego gaat verder…
Antwoord: Zo ziet het ego dat, en de verleiding is dan groot om Een cursus in wonderen op de hoop van de onheilige spirituele troep te gooien. Maar dat kan niet de betekenis van ‘gevorderde leraren’ zijn, als de boodschap van de Cursus correct wordt begrepen. De hele aanpak van de Cursus is erop gericht het gewaarzijn in onze denkgeest van onze eenheid als Gods Zoon te herstellen en ons te helpen beseffen dat alle vormen van speciaalheid die eenheid verwerpen (T16.V.2:3; T17.IV.2:7). Het opzienbarende kenmerk van spirituele vooruitgang is volgens Een cursus in wonderen het vreugdevol aanvaarden van onze gelijkheid en een overeenkomstige desinteresse in iets hebben of zijn dat niet met ieder ander wordt gedeeld. We worden aangetrokken door alomvattendheid en onzelfzuchtigheid, die de vroegere aantrekking tot exclusiviteit en eigendunk vervangen die door het ego werd gegenereerd. Speciaalheid verdwijnt zo in haar eigen niets naargelang je vordert op je pad. Geïnspireerd door de Heilige Geest zul je in iemand, die boven het ego lijkt uit te stijgen, de afspiegeling van je eigen heiligheid herkennen, en niet iemand zien die iets heeft dat jij niet hebt. De tien eigenschappen van Gods leraren die in het Handboek (H4) worden beschreven, leiden tot een toestand die precies het tegenovergestelde van speciaalheid is. Een gevorderde leraar kun je niet van anderen onderscheiden, behalve misschien dat hij of zij wat vaker glimlacht (WdI.155.1:2).
