Kun je me door het vergevingsproces leiden? Ik heb je antwoorden gelezen en begrijp dat het de projectie van mijn eigen schuld is die mijn pijn veroorzaakt. Momenteel is de oorzaak van mijn pijn een huurder die me $ 2.000 schuldig is. Hoewel de huurder nu uit zijn woning is gezet, sta ik voor de keuze om een burgerlijke rechtszaak aan te spannen – waardoor ik misschien niet eens de achterstallige huur zal terugkrijgen – of de hele zaak te laten rusten. Ik wil deze ervaring benutten om uit deze hel van de werkelijkheid op deze planeet te raken, maar ik weet niet welke beslissing ik moet nemen. Zal mijn ego alleen maar nog meer verbolgen raken, of zal de Heilige Geest me daadwerkelijk uit deze waanzin leiden die leven op aarde wordt genoemd? Wil je alsjeblieft beginnen met een concrete definitie van verlossing.
Antwoord: Vergeving is het ongedaan maken van al wat wij hebben gemaakt om in de plaats te komen van onze werkelijkheid als Christus in de Hemel, en het aanvaarden van het Verzoeningsprincipe dat stelt dat we onze Bron nooit verlaten hebben. Geen heel bevredigende definitie! Het probleem is dat vergeving niet werkelijk begrepen kan worden of behulpzaam gevonden kan worden zonder haar in de context te plaatsen van het volledige denksysteem dat Jezus in deze cursus naar voren brengt. Maar je hebt al een belangrijke brok van de metafysica van de Cursus en zijn vergevingsproces te pakken door te begrijpen dat de projectie van je schuld de bron van je pijn is. Projectie maakt waarneming is het sleutelprincipe. Dat betekent dat jouw zienswijze dat het leven op deze planeet een hel en waanzin is, een afspiegeling is van wat jij denkt dat in je denkgeest waar is over jezelf, maar je hebt dat ontkend en vervolgens geprojecteerd. Met andere woorden, je interpreteert de wereld door de ogen van je schuld. Jezus drukt het zo uit: de wereld “getuigt van de staat van jouw denkgeest, de uiterlijke weergave van een innerlijke toestand (T21.In.1:5). De betekenis die de wereld voor ons heeft komt volledig voort uit de keuze die we in onze denkgeest maken om het ego of Jezus als onze leraar te aanvaarden. Hoe we de wereld innerlijk ervaren, zegt ons dan ook welke leraar we gekozen hebben.
Op basis hiervan zou je vraag niet moeten zijn: Moet ik al of niet verder gaan met deze rechtszaak?, maar eerder: Welke leraar wil ik om me leiding te geven? Leiding in wat? Om angst en schuld werkelijk te maken, of om je geloof in hun werkelijkheid los te laten. Niets anders is in de situatie van belang. Als je Jezus (of de Heilige Geest) als leraar kiest, is je doel te leren dat je schuldeloos bent, en Jezus kan beide opties benutten om je daarbij te helpen. Het doel van wat je doet is belangrijk om je uit de hel te bevrijden, niet wat je doet. Als jij je met liefde kunt vereenzelvigen, al was het maar voor een ogenblik, zul je automatisch weten of je al dan niet met de rechtszaak moet doorgaan, en zul je in vrede zijn. Dat is het doel. Zelfs als je geen helder idee hebt over wat te doen, kun je nog in vrede zijn, want vergeving leert je dat jouw vrede en veiligheid zich in je bevinden, volledig onafhankelijk van de uiterlijke omstandigheden. Dan doe je gewoon wat je het meest zinnig lijkt. Maar de situatie is dan niet langer een belasting voor je en je investeert niet in de afloop. In V#953 vind je hierover ook een nuttig gezichtspunt.
Vergeet niet dat hel en waanzin het resultaat zijn van onze keuze om zonde en schuld in onze denkgeest werkelijk te maken; ze hebben niets te maken met wat de buitenwereld lijkt te zijn. En de enige uitweg uit de hel en de waanzin is dan ook het omkeren van die keuze. Dat is vergeving. En dat is de betekenis van de les “Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht” wat een weerklank is van de tekst die zegt: “De wereld op zichzelf is niets. Jouw denkgeest moet er betekenis aan geven. En wat jij erin aanschouwt zijn jouw wensen, die je ten tonele hebt gevoerd zodat jij ernaar kunt kijken en kunt denken dat ze werkelijk zijn” (WdI.132.4:1-3). En dus onderwijst Jezus ons: “De wereld bevrijden van elk soort pijn betekent alleen je denken over jezelf veranderen” (WdI.132.10:2). Kijk dan naar binnen met Jezus als je zachtmoedige, liefdevolle ogen, en zie de vrede en rust voorbij de verzonnen waanzin die niet de macht heeft jouw werkelijkheid als Gods geliefde schepping te veranderen. En dus zegt Jezus: “Vergeving […] is stil en doet in alle rust niets. … Ze kijkt alleen, en wacht, en oordeelt niet” (WdII.1.4:1,3).
