Ik ben momenteel bij les 76: “Ik sta onder geen andere wetten dan die van God” (WdI.76). Ik moet toegeven dat tot nu toe alle lessen prachtig in me resoneren en mijn geest ze goed ontvangt. Maar ik heb het heel moeilijk met deze les, het voelt alsof ik mijzelf in een positie breng waarin ik chaos in mijn leven aanvaard. Het komt me voor dat Gods Wet het niet belangrijk vindt of ik naar mijn werk ga, of ik er wel op tijd aankom, of ik al dan niet passend gekleed ben, enzovoort, enzovoort.
Antwoord: Ja, je begrip van Gods Wet is juist. De meeste studenten raken (op zijn zachts gezegd) heel onzeker als ze dit aspect van het onderricht van Een cursus in wonderen ontdekken. Maar het is alleen het ego in jou dat vindt dat het resultaat chaos zal zijn, omdat het gezonde deel van je denkgeest weet dat je een grote stap neemt in de richting van het herstel van blijvende vrede in je denkgeest. Voor de overleving van het ego is het essentieel om jou in de waan te laten dat God en jij gescheiden zijn, dat jouw leven zich afspeelt in deze wereld, en dat je offers moet brengen, bidden en goede daden doen om na je dood in de Hemel te komen. Dat is het denksysteem van het ego dat, zo leert Jezus ons, simpelweg een krankzinnige vervanging is van de waarheid, namelijk dat afscheiding van God onmogelijk is, en dat we voor altijd één zijn met Hem.
Het feit dat God geen weet heeft van ons en onze schijnbaar individuele levens, betekent niet dat we in de steek gelaten zijn, helemaal op onszelf zonder enige troost of leiding. Het doel van ons werk met de Cursus is om een relatie met Jezus te ontwikkelen, die altijd liefdevol in onze denkgeest aanwezig is. Daardoor kunnen we hem ons laten helpen de hindernissen die we tussen onszelf en de aanwezigheid van liefde hebben opgeworpen te identificeren en vervolgens te verwijderen. (T16.IV.6:1) Dat is de enige soort hulp van werkelijke waarde, en de enige soort die we ooit moeten willen. Ons leven in deze wereld verbeteren is een nutteloos streven, want niets anders dan Gods eeuwige vrede en Liefde zal ons ooit voldoening schenken. Blijven geloven dat we werkelijk als individu apart van God bestaan, is wat ons afhoudt van het ervaren van de vrede en Liefde waarin we geschapen werden.
Deze belangrijke kwestie wordt ook besproken in V#131 , V#157 en V#463 .
