Ik heb onlangs een speciale relatie aan de Heilige Geest overgegeven, nadat de andere persoon had gezegd dat die hem mentaal te veel leed veroorzaakte. Ik ken de leer van de Cursus en ik kan niet begrijpen waarom de relatie niet steeds meer ‘weldaad en vreugde’ (T17.V.5:3) brengt, al was het maar alleen in mijn denkgeest. Het bezorgt me nog steeds hartzeer en ik denk dag en nacht aan deze persoon. Ik probeer heel hard om hem niet als een lichaam te zien en mijn ‘speciale liefdes’-gedachten niet op hem te projecteren, maar het lijkt er voor mij niet gemakkelijker op te worden. Doe ik iets verkeerd? Ik kan niet veel anders doen dan voor hem te bidden en de relatie aan de Heilige Geest over te dragen, nietwaar? Wanneer de Cursus zegt dat onze denkgeesten verbonden zijn, betekent dat dan hij hetzelfde moet denken? Ik ben hierover erg in de war.
Antwoord: Om je verwarring op te helderen, moet je een belangrijk feit over Een cursus in wonderen begrijpen. De Cursus richt zich niet tot jou als het individu dat jij denkt dat je bent binnen deze droom. In plaats daarvan spreekt Jezus tot de keuzemaker in jouw denkgeest – buiten de illusie van tijd en ruimte – die de mogelijkheid heeft om te kiezen tussen het denksysteem van het ego en het denksysteem van de Heilige Geest. Als hij dus zegt dat denkgeesten verbonden zijn, bedoelt hij niet dat jouw individuele denkgeest verbonden is met die van een andere persoon in deze wereld. Integendeel, hij bedoelt dat al onze denkgeesten in werkelijkheid verbonden zijn, omdat we allemaal aan dezelfde bron zijn ontsprongen en dezelfde denksystemen delen. We hebben allemaal de mogelijkheid om zowel de ego-gedachten van zonde, schuld en angst te denken, als de gedachten van liefde en vergeving van de Heilige Geest, die geïnspireerd zijn door de herinnering van Gods alomvattende Liefde.
De Cursus vraagt van jou niet dat je worstelt om een andere persoon niet als een lichaam te zien of om te stoppen met jouw speciale liefdesgedachten op hem te projecteren. In plaats daarvan raadt hij je aan de Heilige Geest om hulp te vragen om al je verontrustende gedachten eenvoudig te bekijken zonder ze te beoordelen. Op die manier kun je jezelf met zachtheid leren accepteren, zelfs wanneer je geobsedeerd bent, een diep verlangen hebt, gedeprimeerd bent, enzovoort. Naargelang je dat doet, zal jouw denkgeest steeds meer een plaats van ‘weldaad en vreugde’ worden, wat zich vervolgens zal weerspiegelen in jouw ervaring van je relaties. Dit betekent niet dat jij op het niveau van de vorm altijd zult krijgen wat je denkt dat je van anderen wilt. Maar je zult je gelukkiger en vrediger gaan voelen, ongeacht wat er van buiten gebeurt, omdat je weet dat de liefde die je zoekt zich in jou bevindt, en niet iets is dat je van een ander moet krijgen.
Een laatste opmerking: De Cursus biedt een pad voor de transformatie van onze denkgeest, dat ons uiteindelijk kan leiden tot een veel groter gevoel van vrede en geluk dan we voorheen hebben gekend. Het is echter een zeer geleidelijk proces dat ons, als gevolg van onze angst en weerstand, soms angstiger, meer in de war, en zelfs depressief lijkt te maken. Daarom is het belangrijk het toepassen van de principes van de Cursus niet te beschouwen als een snelle manier om onze problemen op te lossen, en zo onmiddellijk van wanhoop tot vreugde te worden gebracht. Als Cursusstudenten kunnen we uitdagende tijden verwachten, want we dienen "iedere waarde die [we] erop na [houden] in twijfel te trekken”. (T24.In.2:1).
