Hoe breng ik een probleem naar de liefde van Jezus in mijn denkgeest als ik me er niet eens bewust van ben dat hij daar aanwezig is?
Antwoord: Toen de denkgeest ervoor koos zich met het ego-denksysteem te vereenzelvigen, koos hij er ook voor om zijn identiteit als denkgeest te vergeten en heeft hij zich in plaats daarvan met het lichaam vereenzelvigd. Daardoor verloor hij alle besef, niet alleen van de herinnering aan Gods Liefde, gesymboliseerd door Jezus of de Heilige Geest, maar ook van zichzelf als denkgeest. Een van de belangrijkste doelen van Een cursus in wonderen is dan ook ons te leren dat we een denkgeest hebben die de macht heeft om te kiezen tussen het ego en de Heilige Geest. Dat is het fundamentele doel van het leerplan van het Werkboek om de denkgeest te trainen. De toepassing van de principes die in het Tekstboek worden geleerd en de basis om vergeving te oefenen is zich bewust te worden van de denkgeest die altijd kiest tussen het ego en de liefde van Jezus. Het vermogen om te kiezen is niet verloren gegaan door de beslissing van de denkgeest om zijn macht te vergeten. Gebrek aan bewustzijn weerhoudt ons er niet van om te kiezen; het betekent slechts dat we het bestaan van de denkgeest vergeten zijn, en ten onrechte geloven dat de wereld buiten de denkgeest bestaat en dat dingen buiten de denkgeest er een effect op kunnen hebben. Deze overtuiging is essentieel voor het ego-denksysteem en is er de steunpilaar van. Ze komt het duidelijkst tot uiting in de beslissing van de denkgeest om zich met het lichaam te vereenzelvigen. Bereidheid om deze identiteit te aanvaarden verschilt niet van de bereidheid om zich tot dat deel van de denkgeest te wenden waar Jezus' liefde verblijft. De vraag is waarom het gemakkelijker lijkt om de leugen van het ego (het bestaan van de wereld en het lichaam) te geloven dan de waarheid van de Heilige Geest (het bestaan van de denkgeest en de herinnering aan de liefde/Jezus). De reden is: omdat wij dat willen.
Wat ons motiveert om de liefde te willen die Jezus vertegenwoordigt is de pijnlijke gevolgen leren herkennen van de keuze voor het ego, door alles in ons leven te zien als de weerspiegeling van de keuze van de denkgeest. Dat is de eerste stap in het vergevingsproces, en het is de manier waarop we in contact komen met de denkgeest die vergeten is. Het betekent dat je aandacht moet besteden aan elke ervaring van conflict in welke vorm ook: van een kleine ergernis tot moordzuchtige woede, en daarin de keuze herkent van de denkgeest voor het ego. De volgende stap is bereid zijn de verantwoordelijkheid voor deze keuze te aanvaarden en te onthouden dat de denkgeest een andere keuze kan maken. Dit inzicht en die bereidheid is de manier waarop je je tot de Aanwezigheid kunt wenden van de Heilige Geest in de denkgeest. Hierdoor wordt het bewustzijn van deze Aanwezigheid versterkt, en het geloof dat het ego de enige weg is die je kunt volgen verzwakt.
Jezus zelf geeft het antwoord op onze zoektocht naar hem door ons te zeggen dat er alleen maar een beetje bereidwilligheid nodig is om de lessen van de Cursus toe te passen. Als symbool van Gods Liefde wordt de aanwezigheid van Jezus werkelijker met elke kleine stap die we zetten wanneer we zijn onderricht toepassen: “Onze Liefde wacht ons nu we naar Hem toegaan, en vergezelt ons om ons de weg te wijzen. Hij schiet in niets tekort. Hij het Einddoel dat we zoeken, en Hij het Middel waardoor we tot Hem gaan” (WdII.302.2).
