Ik werk in een boekhandel die allerlei soorten new age en spirituele boeken verkoopt. We hebben boeken gehad over demonen, vampiers, weerwolven, oude Egyptische goden, enzovoort. De schrijvers beweren gewoonlijk dat ze die entiteiten hebben gezien en meegemaakt en bewijs hebben dat ze bestaan. Ik heb zoveel van die boeken gezien dat ik ze begin te geloven. Maar zelfs als die dingen bestaan, zijn ze dan volgens de Cursus niet nog altijd illusoir, net als de rest van de wereld van vorm, want ze zijn toch allemaal door het ego gemaakt? Wil dat niet zeggen dat de werkelijke God met geen van hen iets te maken heeft, ook al lijken ze macht te hebben, en dat hun geloof in hun eigen macht alleen maar betekent dat ze niet beseffen dat ze niets meer dan ego-fragmenten zijn?
Antwoord: Ja, alles wat je hebt gezegd is juist. Een cursus in wonderen zegt ons dat vorm niet werkelijk is, maar een illusie, en “als je die wel ziet, moet jij je vergissen” (T22.III.7:4-5). Vanuit het perspectief van de Cursus doet het er niet toe of we de entiteiten die jij noemt, met onze fysieke ogen of alleen maar in onze gedachten zien. Als we ze als individuele wezens zien, afgescheiden van ons en van God, zijn ze hoe dan ook illusoir. Als Cursus-student is het heel nuttig zijn te beseffen dat vampiers en weerwolven, of ze nu alleen in de verhalen bestaan die iemand bedacht heeft, of in deze fysieke wereld die we allemaal verzonnen hebben, niet meer of minder werkelijk zijn dan de andere mensen die ons leven lijken te bevolken en zelfs niet meer of minder werkelijk dan onze eigen individuele identiteit.
Zoals je zelf zegt, zien mensen, dieren, of combinaties van beide die in hun eigen macht geloven, niet in dat ze afgesplitste fragmenten van God zijn – de enige ware bron van macht. Maar vergeet niet: alleen jij hoeft dit maar in te zien. In het algemeen vinden vampiers en weerwolven de Cursus een beetje te bedreigend.
