Ik heb paranormale ervaringen gehad en besteedde daar tot op heden niet veel aandacht aan. Ik probeer nu te begrijpen waar ze toe dienden. Beweert Een cursus in wonderen dat er geen toevalligheden zijn – dat we precies krijgen waar we om vragen, en dat er in die zin geen slachtoffers en daders zijn op het niveau van vorm? Is het ook waar dat we zélf bewust of onbewust gevraagd hebben om alles wat ons door een ander op het niveau van vorm gegeven lijkt te worden – ‘goed’ of ‘slecht’ – en dat het daarom geen toeval is dat het zich voordoet? Andermans ego pakt het op en geeft je precies waar je om vroeg, en je doet hetzelfde terug?
Antwoord: De Cursus zegt ons dat we altijd “mentaal opnieuw zien wat is voorbijgegaan” (WdI.158.4:5). Het lijkt alsof we alles voor het eerst ervaren en dat de gedachten in onze denkgeest onze eigen privé-gedachten zijn. Maar dit is alleen omdat we gekozen hebben ons te identificeren met het egodenksysteem, dat berust op het uitgangspunt dat afscheiding en tijd en ruimte werkelijk zijn. Als we in gedachten houden dat dit allemaal een illusie is, dan legt de Cursus uit dat op het moment dat de afscheiding van God leek plaats te vinden, iedere denkbare vorm van afscheiding vanuit die gedachte ontstond, en tegelijkertijd óók de correctie voor elk van die gedachten. De afscheiding leek plaats te vinden en werd op hetzelfde ogenblik ongedaan gemaakt. Niet dat we ook maar iéts hiervan in onze huidige staat kunnen begrijpen! In dit kader zijn er dus geen toevalligheden, en gebeurt er niets bij toeval; alles is al gebeurd. En als keuzemakende denkgeest kiezen we welk deel van het ‘draaiboek’ we zullen herbeleven, of, om de analogie van een videotheek te gebruiken, welke video we bekijken. Alles staat al op de banden en wij kiezen wat we gaan bekijken.
Het doel van het onderricht en de oefeningen voor het trainen van de denkgeest in Een cursus in wonderen is ons te leren bewust te worden van ons vermogen om te kiezen, zodat we gaan beseffen waar ons leven eigenlijk over gaat. Als we beseffen dat we denkgeest zijn kunnen we doorgaan met te kiezen voor de ego versie van de waarheid, óf ons bondgenootschap omschakelen en voor het denksysteem van vergeving van de Heilige Geest kiezen. Dit zal onze denkgeest uiteindelijk terugbrengen naar zijn natuurlijke staat van ononderscheiden eenheid in God.
Jezus bespreekt paranormale vermogens in het Handboek voor Leraren (H25). Hij spreekt hierover in verband met de communicatieniveau’s die nodig zijn voor het proces van verlossing: “Communicatie is niet beperkt tot het kleine scala kanalen dat de wereld waarneemt. Was dat wel zo, dan zou het weinig zin hebben te proberen verlossing te onderwijzen. Dat zou onmogelijk zijn. De beperkingen die de wereld aan communicatie oplegt, zijn de voornaamste hinderpalen voor het rechtstreeks ervaren van de Heilige Geest ...” (H25.2:2-5). Deze beperkingen zijn een gevolg van de bedoeling van de afgescheiden denkgeest om alles af te dekken wat hem zou kunnen herinneren aan de illusoire aard van zijn bestaan. Dus vervolgt Jezus met de uitleg dat het belang van paranormale vermogens ligt in het doel waarvoor ze worden gebruikt: als onderdeel van het plan van het ego, óf voor het ongedaan maken van dat plan door de Heilige Geest.
We hebben verschillende aspecten van deze kwestie besproken in V#598 , V#644 en V#682 , die je wellicht ook zullen interesseren.
