Je hoort vaak: ‘Je bent waar je moet zijn en niets is toevallig’. Is dit omdat er een of ander goddelijk scenario bestaat dat geschreven is door onze juist gerichte denkgeest, of is het zo dat alles wat er gebeurt, zelfs willekeurig, omgezet kan worden in een kans.
Antwoord: We hebben deze kwestie besproken in de vragen V#266 en V#409 , die de achtergrond verschaffen voor dit beknopte antwoord. Een cursus in wonderen heeft het over een scenario, maar dat is het scenario dat wij hebben geschreven, en dat is dan ook geen goddelijk scenario. Over een scenario spreken is een metaforische manier om te beschrijven wat er gebeurd is nadat de Zoon geloofde dat hij zich met succes van de Eenheid van de Hemel had afgescheiden. Deze afscheiding heeft tot een steeds verdere fragmentatie geleid, zodat Eenheid een totaal onbekend begrip voor ons werd. Iedere denkbare vorm van afscheiding ontvouwde zich in dat oorspronkelijke ogenblik, en dat is wat het ‘scenario’ vormgeeft. Onze overtuiging dat tijd werkelijk is, maakt dit gecompliceerd, wat precies de bedoeling van het ego is door lineaire tijd toe te voegen aan zijn plan om ons buiten de denkgeest en onbewust te houden. Jezus leert ons daarom: “We ondernemen slechts een reis die al voorbij is... want wij zien de reis slechts vanaf het punt waarop ze eindigde en kijken erop terug, terwijl we ons inbeelden dat we haar nog eens maken; en we zien mentaal opnieuw wat is voorbijgegaan.” (WdI.158.3:6;4:5) Niets gebeurt dus bij toeval.
De Cursus leert dat een ander scenario zich op hetzelfde tijdstip ontvouwde en dat is de correctie van het egoscenario door de Heilige Geest. Het ‘scenario’ van de Heilige Geest (een andere metafoor) bevindt zich in onze juist gerichte denkgeest en wacht alleen op onze keuze om ons ermee te vereenzelvigen. Onze keuzemakende denkgeest (niet ons brein), maakt voortdurend de keuze om ofwel de afscheiding in stand te houden of om haar ongedaan te maken. Als we zouden besluiten dat afgescheiden zijn niet langer de moeite waard is, zouden we ervoor kiezen ons te laten leiden door de Heilige Geest. Dat betekent dat we het doel van onze dagelijkse interacties verschuiven om die te laten opgaan in het doel van de Heilige Geest. Wat we oorspronkelijk gemaakt hebben om onszelf pijn te doen (door ons ware Zelf aan te vallen), wordt nu het middel om onze denkgeest te genezen: “De Zoon van God kan geen keuze maken die de Heilige Geest niet te zijner gunste – en niet tégen hem –kan aanwenden” (T25.VI.7:5). Dat maakt de Cursus zo praktisch – op elk moment, ongeacht wat we doen, kunnen we kiezen om van het doel van het ego naar dat van de Heilige Geest te verschuiven. Elke ervaring en elke situatie kan dus een middel zijn om onze denkgeest te genezen.
