Als manager van een winkel heb ik bijna dagelijks te maken met confronterende situaties met klanten. Ik besef wel dat ik hierdoor veel kansen krijg om te oefenen in vergeving, maar ik vind het toch moeilijk om de slechte gewoonte te doorbreken die maakt dat ik me onder druk gezet voel of onzeker, wanneer iemand echt van streek is, kwaad en onredelijk. Ik probeer het niet persoonlijk op te vatten, maar ik lijk de juiste invalshoek niet te kunnen vinden om de situatie op te lossen en kalm te blijven wanneer ik onder spanning sta. Ik weet dat het probleem volledig bij mij ligt. Kun je me alsjeblieft een paar voorbeelden geven hoe ik vergeving op mezelf kan toepassen en een stap terug kan doen om de Heilige Geest me bij mijn dagelijkse dosis stress te laten helpen?
Antwoord: Je hebt de juiste benadering – door de situatie te zien als een klaslokaal waarin je vergeving leert. Dat betekent dat je leert de aanvallen niet persoonlijk op te vatten. Dat is niet zo gemakkelijk, zoals je zelf al hebt ontdekt, omdat wij als ego gedijen door anderen verantwoordelijk te houden voor ons gebrek aan vrede. ‘Als deze persoon redelijker was, zou ik me niet zo onzeker en bedreigd voelen’. Wat er in werkelijkheid gebeurt, is dat we, voordat de woordenwisseling met de andere persoon plaats vindt, in onze denkgeest de beslissing nemen om ons af te keren van liefde, en dan projecteren we de schuld over die beslissing op wat er dan toevallig gebeurt. Met andere woorden: we willen stiekem slecht behandeld worden zodat onze aandacht naar buiten gericht kan worden, op wat iemand anders ons aandoet, in plaats van op de pijn van de schuld in onze denkgeest.
De oorzaak van gevoelens van onbekwaamheid en zwakheid tegenover het onredelijke gedrag van anderen heeft dus niets met die mensen en met hun gedrag te maken. Het heeft te maken met ons diepe en blijvende gevoel van ontoereikendheid in onze relatie met onszelf (zelfhaat), omdat we ervoor gekozen hebben ons van onze liefdevolle Schepper af te scheiden en vervolgens alle verbindingen met die Liefde te verbreken, want we geloven dat we het wel in ons eentje zullen redden. Door met de liefde van Jezus naast je naar dit zelfbeeld te kijken kun je de ware oorzaak aanpakken van de problemen die je hebt. De volgende stap is de verzekering van de liefde te aanvaarden dat je zelfbeschuldiging niet gerechtvaardigd is, omdat die op onjuiste uitgangspunten gebaseerd is. Het is onmogelijk je van de Totaliteit af te scheiden en de Liefde te verwerpen die alle werkelijkheid omvat. Je enige verantwoordelijkheid is dus te kijken naar de manier waarop jij je met het ego en met schuld vereenzelvigd hebt, en te beseffen dat dat allemaal alleen maar een verkeerde beslissing is. Je onschuld is niet verloren gegaan (WdI.93).
Wanneer je waarneming in je onschuld of je heiligheid geworteld is, zul je niet beïnvloed worden door je klanten, hoe agressief ze ook zijn. Je zult juist voorbij zien aan hun ego, naar dezelfde juist-gerichte denkgeest in het centrum waarvan jij je nu bevindt. Je beseft dat je in je onjuist-gerichte denkgeest zwak wil zijn en wil dat anderen je slecht behandelen. Dan zie je in dat deze beslissing om je met het ego te vereenzelvigen het probleem is. Vervolgens vraag je om hulp om die keuze te corrigeren; en wanneer je de onschuld in je juist-gerichte denkgeest aanvaardt als de waarheid over jou, zul je in vrede blijven, ongeacht wat andere mensen doen of zeggen. “Laat ze zo haatdragend en kwaadaardig zijn als ze maar zijn, ze kunnen geen effect op jou hebben, behalve wanneer jij naliet in te zien dat het jouw droom is” (T27.VIII.10:6). Vanuit dit rustige centrum, waarvan je weet dat iedereen dit met je deelt, zul je reageren op een manier die voor alle betrokkenen liefdevol is. En elke zwakheid in jezelf zul je zien als niets anders dan een verdediging tegen de waarheid, maar die geen macht heeft om die waarheid te veranderen.
