Hoewel ik Een cursus in wonderen heel stimulerend en een hele uitdaging voor het denken vind, zit het me dwars dat hij gebaseerd is op de Christelijke theologie en het begrip van de Drie-eenheid. Ik veronderstel dat ik dit probleem gewoon kan negeren en er mijn eigen gedachten over kan hebben, maar de twijfel blijft toch knagen. Is Een cursus in wonderen voorzover je weet, aanvaardbaar voor Moslims, of zijn er gewoon teveel obstakels die overwonnen moeten worden?
Antwoord: Iedereen kan deze cursus beoefenen, ongeacht de geloofsovertuiging. De theologie ervan maakt deel uit van zijn vorm, die specifiek is en van andere theologieën verschilt. Maar dat is niet de kern van Een cursus in wonderen, zoals deze uitspraak tot uiting brengt: “Een universele theologie is onmogelijk, maar een universele ervaring is niet alleen mogelijk, maar zelfs noodzakelijk. Het is deze ervaring waarop de cursus aanstuurt” (VvT.In.2:5-6). Als de Cursus je dus helpt op je spirituele reis, is het zinnig om ermee verder te gaan, aangezien de ervaring waarop het oefenen gericht is, alle theologische uitdrukkingsmogelijkheden te boven gaan. “Het centrale thema is altijd: ‘Gods Zoon is schuldeloos en in zijn onschuld ligt zijn verlossing.’ Dit kan onderwezen worden door daden of gedachten, met woorden of in stilte, in elke taal of in geen enkele taal, op elke tijd of plaats of wijze” (H1.3:5-6). Het idee is dan ook om je te concentreren op de inhoud en niet op de vorm, en als er iets is met betrekking tot het Christendom dat je vrede verstoort, biedt dit je de gelegenheid ernaar te kijken en het te vergeven.
