Hoe kan ik Jezus benaderen om vrede te brengen in de denkgeest van iemand die bezorgd, angstig en rusteloos is, terwijl ik praktisch gezien niet in staat ben om met desbetreffende persoon te communiceren, verbaal of anderszins. Is het überhaupt wel mogelijk, omdat het vaak al moeilijk genoeg is (om het zachtjes uit te drukken) om vrede te brengen in je eigen denkgeest?
Antwoord: Een cursus in wonderen vertelt ons dat vrede het resultaat is van de keuze ons in onze denkgeest met de Heilige Geest of Jezus te identificeren. Daarom is het niet echt mogelijk Jezus te vragen in iemands denkgeest vrede te brengen (H5.III.1:1-3,3:6). Bovendien brengt Jezus geen vrede in onze eigen denkgeest. De Cursus leert dat gebrek aan vrede ontstaat doordat je in je denkgeest ervoor gekozen hebt je op enigerlei wijze met het egodenksysteem te identificeren. Dit resulteert in een gevoel van schuld, en dat vervangt de vrede in ons bewustzijn. De angstige, rusteloze denkgeest van deze persoon vraagt om hulp. Om anderen behulpzaam te zijn, moeten we ons eerst realiseren dat zij die keuze hebben gemaakt, en het vermogen van hun denkgeest onderkennen om een andere keuze te maken. Vervolgens onderzoeken we onze eigen denkgeest op mogelijke oordelen die we er tegenover desbetreffende persoon op nahouden, en iedere ongerustheid die we mogelijk ervaren. Zo herkennen we onze eigen behoefte aan genezing.
Ons ‘gebed’ voor iemand anders begint ermee de Heilige Geest of Jezus om hulp te vragen in het loslaten van onze oordelen en verkeerde waarnemingen van onszelf en de ander. Dit moet wel, want als we iemand anders als hulpbehoevend of niet in vrede zien, hebben we deze behoefte eerst in onszelf gezien, zoals je al aangaf. Als we onze verkeerde waarnemingen inderdaad loslaten en de correctie van de Heilige Geest aanvaarden, ervaren we vrede. De vrede in onze denkgeest wordt dan uitgebreid naar heel het Zoonschap; ze verenigt zich met de vrede die in ieders denkgeest aanwezig is, ongeacht of iemand er wel of niet voor kiest om zich die gewaar te zijn. Dit is het proces waarmee we een broeder vrede ‘aanbieden’. De werkelijke activiteit vindt altijd in onze eigen denkgeest plaats. Het is niet nodig om uiterlijk met de ander te communiceren. Door zelf vrede te kiezen, vormen we een geheugensteun voor hún vrede, maar noch jij noch Jezus kan voor iemand anders kiezen, zoals Hij ons zegt: “Ik kan niet voor jou kiezen, [of voor iemand anders] maar ik kan je helpen je eigen juiste keuze te maken (T3.IV.7:11).
Zodra we hebben toegestaan dat de gedachten van de Heilige Geest die van ons vervangen, zal Hij ons laten handelen op een manier die liefdevol is naar desbetreffende persoon toe, of ons helemaal niet laten handelen. Dit is wat ‘onder leiding van de Heilige Geest’ betekent, als we daadwerkelijk ons eigen ‘huiswerk’ hebben gedaan, zoals hierboven beschreven. Zo kunnen we dit gebed uit het Tekstboek leven, een gebed dat het antwoord bevat op jouw eigen zoeken naar vrede, evenals het zoeken van je vriend of vriendin: “Ik verlang dit heilig ogenblik voor mijzelf, zodat ik het kan delen met mijn broeder die ik liefheb. Het is onmogelijk dat ik het zonder hem, of hij het zonder mij beleven kan. Toch is het ons geheel en al mogelijk het samen nu te delen. En dus kies ik dít ogenblik als het ogenblik dat ik de Heilige Geest aanbied, opdat Zijn zegen op ons mag neerdalen, en ons beiden bewaren in vrede” (T18.V.7:3-6).
