Al meer dan 10 jaar ben ik Cursusstudent en ik heb het Werkboek 2½ keer gedaan. Ik besef nu dat ik ze de eerste keer vooral als een ritueel deed. De tweede keer was waarschijnlijk de beste, en hoewel ik soms terugviel in een routine of ritueel, werd ik me heel duidelijk bewust van wat Jezus zei. De derde keer was vele jaren later. Ik was nog maar op de helft toen ik het opgaf. De reden dat ik echt opnieuw wilde proberen de lessen te doen is dat het Tekstboek theoretischer is en wat ik geleerd heb van de praktische toepassing van de lessen lijkt met de jaren wat van zijn uitwerking verloren te hebben. Dit is waarschijnlijk normaal. Ik wil de Cursus graag toepassen op mijn dagelijkse ervaringen en dat ging zo goed met het Werkboek. Ik heb de Regels voor beslissingen gelezen en probeer mijn dag op die manier te beginnen, en me dan mijn doel voor de dag te herinneren als ik mijn vrede verlies. Dit werkt wonderwel. Mijn vraag is: moet ik de lessen opnieuw proberen te doen of moet ik ze lezen en toepassen zoals het mij goeddunkt? Wat zeggen anderen over het opnieuw doen van de lessen?
Antwoord: Een deel van je vraag – of de lessen opnieuw gedaan moeten worden – werd beantwoord in V#064 . Wat jij ervaart is heel normaal, zoals je zelf al concludeert. En aangezien de toepassing van de Regels voor beslissingen voor jou zo goed werkt, is het zinnig om daar gewoon mee door te gaan. Je moet alleen zorgen dat je niet in een ego-val loopt, wat gebeurt als je denkt dat je de Cursus 24 uur per dag volmaakt moet toepassen omdat je anders geen goede en trouwe student bent. Als je wat druk ervaart of een gevoel van oordeel, dan kun je er zeker van zijn dat dit niet van Jezus afkomstig is, en dat je probeert je eigen proces te leiden.
We voelen allemaal weerstand, anders zouden we de Cursus helemaal niet nodig hebben. Als je je weerstand nader bekijkt, kan dat helpen om in contact te komen met de angst die beslist in je denkgeest aanwezig is. Een deel van ons herkent wat de gevolgen zijn als we wat de Cursus onderwijst daadwerkelijk leren en ten volle toepassen. Een deel van ons weet dat we ons vergissen over volstrekt alles, dat volstrekt alles rondom ons anders is, en dat boezemt ons heel veel angst in. Een deel van ons wil verder gaan, een ander deel is doodsbang om door te gaan.
Wanneer je eenmaal het verband herkent tussen jouw angst en het feit dat je de Cursus vergeet toe te passen, dan is de volgende stap jezelf dit vergeven. Angst is geen zonde. Zoals je weet uit het antwoord op V#064 , pas je de lessen het beste toe als je ze ‘slecht’ doet en jezelf vervolgens vergeeft, in plaats van de nadruk niet op de inhoud maar op de vorm te leggen waardoor je ze tot een ritueel maakt. Het feit dat je de Cursus oprecht wil toepassen op je dagelijkse ervaringen is de inhoud, en die volstaat. De vorm waarin dit gebeurt, is niet van belang. Je kunt dan dankbaar zijn dat je koos voor het ongedaan maken van je geloof in het denksysteem van het ego. En je vertrouwt erop dat, naarmate je angst vermindert, je meer verschuivingen ondervindt in je denken en in je relaties. Probeer alleen geen waardeoordeel te vellen over je vooruitgang en probeer niet te hard om resultaten te behalen die jijzelf vaststelt. Vertrouw op het proces.
