De Cursus spreekt over de parel van onschatbare waarde waarvan we denken dat een ander die gestolen heeft. Wat betekent dit?
Antwoord: Dit wordt besproken in verband met de vierde wet van de chaos: “Je bezit wat je genomen hebt” (T23.II.9.10.11). “De onschatbare parel” is alles waarvan we denken dat het ontbreekt in onszelf of dat er iets mist. In laatste instantie is dit, op het ontologische zijnsniveau, de onschuld die we menen opgeofferd te hebben toen we onze individualiteit verkozen boven ons erfgoed als Gods ene Zoon. Sindsdien zien we onszelf als zondig en in conflict met God, en weten we zeker dat God ons achterna komt om ons te straffen voor wat we gedaan hebben. De “onschatbare parel” kan ook beschouwd worden als onze speciaalheid. Ook die wortelt in het gevoel van leegte of schaarste dat we allemaal diep vanbinnen voelen, samen met het constante gevoel dat we in oorlog zijn met God.
We ervaren deze schuld (gebrek aan onschuld, schaarste) in verschillende vormen, zoals ontoereikendheid, onvolkomenheid, minderwaardigheid, afgunst, enz. En ‘achter de schermen’ zullen we altijd iemand de schuld geven voor wat er ontbreekt in onszelf (projectie). Deze dynamiek voert uiteindelijk terug op het egoprincipe: de een of de ander. Als jij schuldig bent, ben ik onschuldig. Als ik schuldig ben, ben jij onschuldig, en moet ik er alles aan doen om die “onschatbare parel” van jou te stelen, omdat die van mij was en jij hem onrechtmatig van mij gestolen hebt. Dit is de onderbouwing van het psychologische kannibalisme waar we allemaal mee bezig zijn, en duidelijk óók van de vormen van fysiek kannibalisme.
Geen wonder dat Jezus het label “wetten van de chaos” gebruikt!
