Wat zegt de Cursus over gevoelens? Ik weet dat de Cursus zegt dat we onze gevoelens niet moeten ontkennen. Kun je hier meer over zeggen? Moeten we luisteren naar wat onze gevoelens ons zeggen?
Antwoord: Er wordt niet vaak gesproken over gevoelens in de Cursus, omdat de focus op gedachten ligt. Maar om toegang te krijgen tot onze gedachten, is het heel belangrijk dat we in contact zijn met onze gevoelens. Als we niet bewust zijn van hoe we ons voelen, zijn we daarmee nog verder verwijderd van onze gedachten. Dus een van de eerste praktische stappen die een student van de Cursus kan zetten is zich meer en meer bewust worden van zijn gevoelens. Vaak is dit een pijnlijk proces, want het is meer regel dan uitzondering dat gevoelens ontkend worden. Zodra we toestaan dat deze pijnlijke gevoelens in ons naar boven komen, komen we in de verleiding ze snel weer weg te duwen, omdat ze onplezierig zijn. Sommige mensen ontkennen alleen bepaalde gevoelens, zoals boosheid, verdriet of jaloezie. De maatschappij leert ons wat we wel of niet ‘mogen’ voelen, en dan komt de Cursus langs, en leggen wij als spirituele zoeker onszelf nog meer regels op over wat wel of niet ‘mag’. Geen wonder dat we niet meer weten hoe we ons voelen!
Zodra we in contact zijn met ons gevoel, kunnen we beginnen aan het proces om erachter te komen wat de gedachte is die dat gevoel heeft veroorzaakt. We hoeven niet als een soort Sherlock Holmes eindeloos te speuren naar deze gedachten. Wanneer je dit proces te intellectueel benadert wordt dat op zichzelf ook weer een obstakel. Onderzoek je denkgeest zo goed als je kunt, maar nog belangrijker: geef Jezus of de Heilige Geest je bereidwilligheid om erachter te komen wat de gedachte is. In de meeste gevallen, zelfs bij woede, zul je merken dat je gedachten met een of andere vorm van verlies te maken hebben. Als je je eenmaal bewust bent van die gedachte, heb je de keuze deze wel of niet te veranderen. Je hebt dan in ieder geval de ware bron van je pijn gevonden. Het is niet iets buiten jezelf, maar alleen de gedachte die je in jezelf vasthoudt.
Zoals Jezus in het Tekstboek zegt:
“Dit is het enige wat je hoeft te doen opdat visie, geluk, bevrijding van pijn en de volledige vrijwaring van zonde jou allemaal geschonken wordt. Zeg alleen het volgende, maar méén het zonder enig voorbehoud, want hierin schuilt de macht van de verlossing:
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik zie. Ik kies de [gedachten en] gevoelens die ik ervaar, en beslis welk doel ik bereiken wil. En ik vraag om alles wat mij lijkt te overkomen, en ontvang zoals ik heb gevraagd.
Maak jezelf niet langer wijs dat je hulpeloos bent ten overstaan van wat jou wordt aangedaan. Erken slechts dat jij je hebt vergist, en al de gevolgen van je vergissingen zullen verdwijnen” (T21.II.2:1-7).
