Antwoord: Zoals gedefinieerd in onze Glossary-Index, is het heilig ogenblik de term die de Cursus gebruikt voor het ogenblik - buiten tijd en ruimte - waarin we voor vergeving kiezen in plaats van voor schuld, voor het wonder in plaats van een grief en voor de Heilige Geest in plaats van het ego. Het is de uitdrukking van onze bereidheid - een beetje bereidwilligheid - om te leven in het heden dat zich opent naar de eeuwigheid, in plaats van vast te houden aan het verleden en bang te zijn voor de toekomst, wat ons in de hel houdt.
Het is belangrijk om te begrijpen dat het heilig ogenblik buiten de tijd is en voorbij het lichaam: “In geen enkel ogenblik bestaat het lichaam überhaupt” (T18.VII.3:1). Het is een term die gegeven wordt aan onze ervaring van eenheid met een ander, die alles wat met het lichaam te maken heeft totaal overstijgt. Er is geen afscheiding meer tussen jou en die andere persoon. De strijdige en gescheiden belangen die eerder zo kenmerkend waren voor de relatie, zijn volledig opgelost in de erkenning dat er enkel gedeelde belangen zijn. Elk gevoel van concurrentie en vergelijking bestaat simpelweg niet in het heilig ogenblik, omdat je er bewust voor hebt gekozen jouw belangen niet gescheiden te zien van de belangen van een ander. Dat kan op allerlei andere manieren, omdat we afscheiding op zoveel verschillende manieren uitdrukken.
Het is een zelfgekozen ogenblik waarop onze angst voldoende is afgenomen om de waarheid over onszelf en de ander te aanvaarden. Het lijkt een vluchtig ogenblik te zijn dat komt en gaat, maar dat komt alleen omdat onze angst nog te groot is om onszelf toe te staan dit tot onze permanente denkstaat te maken. Wanneer dat gebeurt zijn we in de werkelijke wereld. Dus wordt de term ook gebruikt om het ultieme heilige ogenblik aan te duiden, de werkelijke wereld, het hoogtepunt en eindpunt van alle heilige ogenblikken die we op ons pad gekozen hebben.
