“Regels voor beslissingen” (T30.I): ik weet niet zeker of ik dit wel begrijp. Gaat het hier om gewone alledaagse beslissingen, zoals wat je zult eten en welke kleren je zult aantrekken? Of gaat het meer om wat je voelt en denkt?
Antwoord: In zekere zin gaat het om beide. We beginnen met de beslissingen of keuzes op het fysieke niveau, omdat we geloven dat we ons daar bevinden. Maar wanneer we als student aan het begin van hoofdstuk 30 gekomen zijn, zijn we bekend genoeg met het Cursusmateriaal om te weten dat Jezus uiteindelijk altijd tot ons spreekt over wat er op het niveau van de denkgeest gebeurt. Met andere woorden: het gaat om de keuze tussen de inhoud van liefde of angst, en niet om de keuze tussen de vele vormen die de wereld ons voorhoudt.
De zeven ‘regels’ voor beslissingen moeten niet letterlijk genomen worden, maar ze zijn nuttig om ons eraan te herinneren dat het nemen van de ‘juiste’ beslissingen een proces is. Dat wil zeggen dat leren dat we een keuze hebben met wie we beslissingen nemen tijd en oefening vergt. En het nemen van de ‘juiste’ beslissingen betekent niet noodzakelijk een keuze voor Jezus of voor de Heilige Geest. Wat het wel betekent, is dat we erkennen dat we een keuze hebben om voor een van hen beiden te kiezen, óf voor het ego. Als ego zijn we alleen maar gemotiveerd om voor Jezus of de Heilige Geest te kiezen omdat de Cursus zegt dat we ons dan beter zullen voelen. En voor ons is dat niet genoeg reden om consequent voor hen te kiezen. Wat wel voldoende reden is, is steeds beslissingen te nemen die gebaseerd zijn op het ego en je er dan bewust van worden wat de prijs van zulke beslissingen is. De Liefde van God verwerpen kan alleen maar tot schuld leiden, omdat het een stukje afschaduwing is van onze oorspronkelijke beslissing God af te wijzen, door de keuze afgescheiden te zijn van Zijn Liefde en op onszelf te zijn. Het is deze schuld die de bron van al onze pijn en ons lijden is. Zoals de Cursus zegt: “van al de vele oorzaken die jij zag als brengers van pijn en lijden voor jou, was jouw schuld er niet een van” (T27.VII.7:4). Alleen wanneer we onze pijn in verband brengen met onze beslissingen, krijgt keuze een betekenis. En wanneer we eenmaal dit punt bereikt hebben, wordt de keuze met wie we een beslissing moeten nemen overduidelijk: “Wie, die zich door Gods Liefde gedragen weet, kan de keuze tussen wonderen en moord moeilijk vinden?” (T23.IV.9:8).
Voor een meer gedetailleerde bespreking van deze belangrijke paragraaf uit de Cursus verwijzen we naar de serie samenvattingen op onze website (zie www.facim.org onder ‘excerpts’: “Rules for Decision”)
